12 شهریور 1386- 3 سپتامبر 2007
طی هفته های اخیر، اختلافات سیاسی در درون جریان " کومه له- سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران"، شدت گرفته است. در دو سوی این کشمکشها، آقایان عبدالله مهتدی و عمر ایلخانی زاده قرار دارند. آنچه مسلم است، جناح آقای مهتدی، گرایش مسلط در این سازمان بوده، و از حمایتهای آشکار و پنهان اتحادیه میهنی کردستان عراق( یه که تی- تحت رهبری آقای جلال طالبانی) برخوردار است. بسیار مهمتر و بشدت زیانبار اینکه، آقای عبدالله مهتدی تاکنون چندین بار و در اشکال گوناگون، دست به موضع گیریهای یکسره نادرست و سفرهای سیاسی سوال برانگیز، بقصد تسهیل دخالت قدرتهای امپریالیستی در ایران زده است. از دید ایشان و همچنین جناحی در حزب دموکرات کردستان ایران، گویا دخالت نظامی امپریالیستی و تبدیل ایران به شرایط هولناکی نظیر عراق، میتواند به آزادی مردم کردستان از سلطه ددمنشانه رژیم ترور اسلامی منجر گردد. از نقطه نظر منافع توده های مردم از جمله مردم کردستان اما روشن است، که چنین طرحها و سیاستهایی، فاجعه بار و جز ایجاد جهنمی ضد انسانی تر از آنچه هم اینک موجود است، نتیجه دیگری بدنبال نخواهد داشت. بدون هیچ تردیدی، مردم شرافتمند، آگاه، مبارز و صبور کردستان ایران، هرگز با چنین راه حل هایی توافق نخواهند داشت.
گروه وبلاگهای جمهوری شورایی، بمثابه گرایشی مستقل در طیف نیروهای " سازمان چریکهای فدایی خلق ایران- اقلیت"، نظیر بسیاری از علاقمندان به سرنوشت مبارزات مردم، هرگونه راه حل نظامی در مناسبات درونی احزاب سیاسی اپوزیسیون چپ و دموکراتیک را مطلقا رد میکند. توسل به خشونت، استفاده از اهرمهای تشکیلاتی برای حذف رقیبان سیاسی و انکار حقوق شهروندی آنها به شرکت آزادانه در مبارزات درون حزبی، نه فقط بلحاظ نظری با نظامات دموکراتیک مغایرت دارد، بلکه بلحاظ عملی نیز بشدت مخرب است. احزاب دموکراتیک جامعه ایران از جمله کومه له- سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران، با حل صلح آمیز اختلافات درونی، به رشد خود و توسعه جامعه کمک کرده، در عمل، مبارزه بمنظور سرنگونی رژیم جنایتکار اسلامی را تقویت خواهند نمود.
در روزهای گذشته چندین مقاله، خبر و اطلاعیه در رابطه با موضوع بالا به نشانی اینترنتی گروه وبلاگهای جمهوری شورایی رسیده است. نگارنده در اینجا قصد جانبداری از یکی از طرفین اختلافات درونی در سازمان مورد بحث را نداشته، صرفاً بمنظور اطلاع رسانی برای فعالین طیف " سازمان چریکهای فدایی خلق ایران- اقلیت" و خواننده گان مقالات وبلاگهای فوق، یکی از آخرین اطلاعیه های دریافتی را عیناً درج نموده، توضیحاتی پیرامون محتوای آن ارائه میدهد.
------------------------------
در متن اطلاعیه زیر، علامت گذاری از طریق ستاره وعدد، نظیر *1 و توضیح مربوط به آن در زیرنویس، از وبلاگ جمهوری شورایی است.
پیش روی و رشد کومهله در گرو رفرم عمیق و اساسی است
کومهله خاطرههای بس شورانگیزی در کردستان از خود به جایی گذاشته است. دههی 57_67 با قهرمانی نسلی از کوشندگان راه آزادی و عدالت و در دفاع از ملت ستمدیده کردستان به تاریخ این ملت برای رهایی شکوه فراوانتری داده است.
اما متاسفانه سیاستهای نابخردانه بخشی از رهبری کومهله به ویژه پس از جانباختن رهبر افسانهایش کاک فواد مصطفی سلطانی از قبیل تشکیل حزب کمونیست ایران، پیوستن به کمونیسم کارگری، ترک کردستان درست در بحبوحهی جنگ آزادیخواهی در کردستان به بهانه ایجاد انترناسیونال نوین، دستداشتن در جنگ داخلی*1 و مشوق آن در کردستان و تضعیف جنبش کردستان، ترک کومهله نزدیک به دو دهه و..... کومه له را در 25 سال گذشته متحمل ضرر و زیان سنگینی کرده است. در راس این سیاست ها و به عنوان "تئوریسین" آن عبدالله مهتدی قرار داشته است که تا کنون سیاستها و جهتگیریها و روشهای تشکیلاتیاش جز ضربه به کومهله و تاراندن کادرها و ایجاد دشمنیهای وسیع در کومهله نتیجه دیگری نداشته است.
اکنون به نظر میرسد که بار دیگر کومهله دچار بحران دیگری گشته است. هفتسال قبل هنگامی که کومهله از حزب کمونیست ایران جدا شد، بسیاری امید دیگری یافتند. بسیاری دیگری در میان بیاعتمادی به رهبری عبدالله مهتدی، نگرانیهایشان را گوشزد میکردند. این نگرانیها اکنون به واقعیت تبدیل شدهاند. برجستهترین کادرهای جریان بازسازی کومهله مورد هجوم و افترا قرار گرفتهاند. جناح دفتر سیاسی به رهبری عبدالله مهتدی در یک کنگره کاملا جناحی کومهله را به مرز جدایی دیگری سوق داده است. بیش از یکسال است که با اخراجها و به چنگگرفتن دارایی و دیپلماسی و برای بدست گرفتن کومهله اکنون با تحریکات نظامی در اردوگاه و این که " بگذار حمام خون را بیفتد"( از سخنان اندیشمندانه عبدالله مهتدی در روزهای اخیر) سرنوشت کومهله را بازیچه خود قرار دادهاند. ( همه ی طرفداراران ما باید انگشتشان بر ماشه تفنگشان باشد. از سخنان فاروق بابامیری عضو دقتر سیاسی.) و یا ( مهم نیست از کم، کم و از زیاد، زیاد کشته خواهد شد. از سخنان عبدالله کهنه پوشی عضو کمیته مرکزی )
با این وجود میتوان و باید با حمایت گسترده از جناح رفرمخواه واصیل در کومهله و با ادامه جریان بازسازی کومهله که از سوی جناح دفتر سیاسی روند آن در دو سالی گذشته است عقیم مانده است و همچنین با تلاش نوینی برای فراهمساختن زمینههای وحدت گستردهتر در طیف کومهله و جنبشی نوینی در کردستان که هم وظیفه رهبری جنبش ملی را در کردستان به سرانجام برساند و هم عمیقا عدالتخواه و برابری طلب باشد.
ما از تلاشهای جناح اصیل و طرفداران تبدیلکردن کومهله به حزبی فراگیر حمایت میکنم و خود را مدافع آنان میدانیم. آنان را فرا میخوانیم که با اتخاذ سیاست و روشهای نوین و با برانگیختن جنبش گسترده و نوینی که تحولات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی و تاریخی کردستان را در خود منعکس کند، کومهله را از بحران موجود بدر آورند. همهی طرفدراران کومهله و جنبش آزادیخواهی را در کردستان فرا میخوانیم که با حمایت از جناح اصیل در کومهله و با تلاش گسترده در راه ایجاد جنبشی نوین در کردستان به تقویت این حرکت و این رسالت یاری رسانند.*2
امضاء 92 نفر از:
اعضا و هوارداران کومه له و هواداران جناح رفرم و رشد کومه له در انگلستان
در اصل پیام ارسالی به این وبلاگ، اسامی امضاء کننده گان موجود و احتمالاً در برخی سایتهای اینترنتی نیز قابل دریافت خواهد بود.
----------------------------
توضیحات از وبلاگ جمهوری شورایی
*1- جنگ داخلی میان کومه له و دموکرات، طی سالهای 1363 تا 1367 رخ داد؛ یعنی درست همه فاصله زمانی که مقاومت مسلحانه علیه رژیم اسلامی، از طریق استقرار مقرات همه سازمانهای سیاسی چپ و مبارز در کردستان عراق را شامل میگردد. این درگیری خونین و بسیار پرخسارت، نظیر فاجعه چهارم بهمن سال 64 برای تاریخ سازمان فدایی، برای فعالین کومه له از همه جناحهای آن نیز، حکم معضلی نابود کننده و هنوز حل نشده را دارد. جناح ابراهیم علیزاده، که خود را سنت دار یک طرف اصلی این تبهکاری بزرگ میداند، به شیوه ناصادقانه ای، حتی از یک بررسی سطحی این جنگ ارتجاعی و ضد مبارزات مردم کردستان، طفره رفته است. جنگ میان دموکرات و کومه له، همه ظرفیتها و امکانات دو حزب برای مبارزه جدی با رژیم اسلامی را به هرز برده، به بی اعتمادی وسیع مردم کرد نسبت به احزاب سیاسی منجر شده، عاقبت با انشعاباتی بزرگ در هر دو حزب، در فاصله سالهای 67 تا 69 به انتها رسید. گروه آقای منصور حکمت در کومه له- از آنجمله آقایان عبدالله مهتدی و ابراهیم علیزاده در دوره فوق، این بیگانگان با تاریخ مبارزات مردم ایران، متنفر از سازمان فدایی و هر تلاش سیاسی جدی در این جامعه، نقش اصلی را در این تقابل خشونت بار ایفا کرد. در سال 1990، جناح فرد نامبرده دست به انشعاب زده، بلافاصله مبتکر کشمکش نظامی جدیدی با اتحادیه میهنی کردستان عراق ( یه که تی) در کردستان عراق شده، با تهاجم نظامی حریف کرد عراقی، امکانات علنی حضور در شهرهای کردستان عراق را از دست داده، حتی موجب خسارت جانی به مبارزین چپ کرد عراقی گردید. آقای منصور حکمت، علیرغم مشاهده نتایج نابودکننده جنگ دموکرات و کومه له، درگیری بعدی با اتحادیه میهنی را تشویق کرده، بعدها حتی عدم بکارگیری قاطعیت کافی در شروع آن را ضعف حزب خود در کردستان عراق معرفی میکند! موضع گیریهای خصمانه، غیرانسانی و تحریک آمیز پیرامون اختلافات درونی در کومه له- سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران در روزهای اخیر، از سوی جریانی که خود را مدافع افراطی نظریات ارتجاعی منصور حکمت معرفی میکند، به روشنی عامل اصلی خصومت ورزیهای مهلک گذشته در این منطقه و تحقق پیشاپیش " سناریوی سیاه" ادعایی آن را آشکار میکند.
*2- اطلاعیه بالا روشن میسازد که جناح " رفرم خواه"، یعنی جناح آقای عمر ایلخانی زاده، به بازسازی کومه له قدیم، از طریق وحدت خود و جناحی در " حزب کمونیست ایران" آقای ابراهیم علیزاده، چشم دوخته است. اینکه چنین پروسه سیاسی به جایی میرسد و یا خیر، موضوع این بحث در اینجا نیست. اما آنچه مسلم است، جریان اپوزیسیون در این سازمان، خود گرایشی ناسیونالیستی، چه بسا نظیر جناح آقای عبدالله مهتدی است. خواننده نکته سنج در همین نامه بالا می بیند، که طی آن حتی یک بار، نام ایران و مبارزات مردم علیه رژیم اسلامی ذکر نشده است. این " پاشنه آشیل" اصلی جناح آقای ایلخانی زاده است که تصور میکند در جهان و جامعه هر چه قطبی تر و سرمایه داری تر شده کنونی، رجوع به دوران اولیه توسعه صنعتی، و ایجاد وحدتی بر اساس روحیات و عادات یک جامعه در حال گذار به سرمایه داری، هنوز ممکن، و برای حل مسائل سیاسی کردستان راهگشا است.
تشدید اختلافات در درون سازمان " کومه له- سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران"، مستقل از اینکه طرفین منازعات چگونه آن را درک و توضیح میدهند، بیان آغاز یک جابجایی جدی و تغییر آرایش سیاسی در کردستان ایران است. رهبری " کومه له- سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران"، به جناح مسلط حزب دموکرات کردستان ایران نزدیک بوده، جناح اپوزیسیون آن اما، به گرایشی نیرومند چه بسا اصلی در" کومه له- سازمان کردستان حزب کمونیست ایران" آقای ابراهیم علیزاده نزدیک است. از این رو، پیدایش صف بندیهای سیاسی جدید در کردستان ایران براساس مشابهت های فوق، نه فقط ممکن، چه بسا اجتناب ناپذیر گشته است.
فعالین مستقل و یا ظاهراً متشکل طیف " سازمان چریکهای فدایی خلق ایران – اقلیت"، نه در تملق گویی برای جریان سیاسی نامبرده و نه در تضعیف و یا مهلک تر از آن، در انحلال سازمان مورد بحث، بهیچوجه و کمترین منافعی ندارند. برعکس، هر چه احزاب سیاسی کردستان ایران، متشکل تر، دموکراتیک تر و فعالانه تر عمل نموده، در برابر مخاطبین خود و مردم پاسخگو باشند، بهمان میزان، چشم اندازهای جلب توده های مردم به راه حلهای مناسب و دموکراتیک برای معضلات متعدد این منطقه، از امکانات مساعدتری برخوردار میگردند.
--------------------
سرنگونی رژیم ترور اسلامی - اعلام آزادیهای عمومی - فراخوان کنگره شوراها
کنگره شوراها یک کنگره عمومی است، که در لحظات سرنگونی رژیم اسلامی، از تجمع نماینده گان شوراها، سندیکاها و اتحادیه ها، کمیته ها، نهادها و ارگانهای صنفی و دموکراتیک همه اقشار و طبقات سهیم در سرنگونی رژیم اسلامی، در داخل کشور تشکیل میگردد. این کنگره، از قدرت گیری سازمان مجاهدین و مدافعین رژیم پهلوی، بمثابه جریانات ارتجاعی و سرکوبگر ممانعت بعمل آورده، راه سوء استفاده از خلاء قدرت برای شروع کشمکشهای قومی، توسل به تخریب و انتقام جویی را سد نموده، خطوط کلی نظام سیاسی آتی را روشن ساخته، موعد انتخابات ارگانهای دائمی در کشور را معین میکند.
--------------------
طرح اولیه قطعنامه هایی برای ارائه به کنگره شوراها
www.toumaj.blogfa.com
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
طی هفته های اخیر، اختلافات سیاسی در درون جریان " کومه له- سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران"، شدت گرفته است. در دو سوی این کشمکشها، آقایان عبدالله مهتدی و عمر ایلخانی زاده قرار دارند. آنچه مسلم است، جناح آقای مهتدی، گرایش مسلط در این سازمان بوده، و از حمایتهای آشکار و پنهان اتحادیه میهنی کردستان عراق( یه که تی- تحت رهبری آقای جلال طالبانی) برخوردار است. بسیار مهمتر و بشدت زیانبار اینکه، آقای عبدالله مهتدی تاکنون چندین بار و در اشکال گوناگون، دست به موضع گیریهای یکسره نادرست و سفرهای سیاسی سوال برانگیز، بقصد تسهیل دخالت قدرتهای امپریالیستی در ایران زده است. از دید ایشان و همچنین جناحی در حزب دموکرات کردستان ایران، گویا دخالت نظامی امپریالیستی و تبدیل ایران به شرایط هولناکی نظیر عراق، میتواند به آزادی مردم کردستان از سلطه ددمنشانه رژیم ترور اسلامی منجر گردد. از نقطه نظر منافع توده های مردم از جمله مردم کردستان اما روشن است، که چنین طرحها و سیاستهایی، فاجعه بار و جز ایجاد جهنمی ضد انسانی تر از آنچه هم اینک موجود است، نتیجه دیگری بدنبال نخواهد داشت. بدون هیچ تردیدی، مردم شرافتمند، آگاه، مبارز و صبور کردستان ایران، هرگز با چنین راه حل هایی توافق نخواهند داشت.
گروه وبلاگهای جمهوری شورایی، بمثابه گرایشی مستقل در طیف نیروهای " سازمان چریکهای فدایی خلق ایران- اقلیت"، نظیر بسیاری از علاقمندان به سرنوشت مبارزات مردم، هرگونه راه حل نظامی در مناسبات درونی احزاب سیاسی اپوزیسیون چپ و دموکراتیک را مطلقا رد میکند. توسل به خشونت، استفاده از اهرمهای تشکیلاتی برای حذف رقیبان سیاسی و انکار حقوق شهروندی آنها به شرکت آزادانه در مبارزات درون حزبی، نه فقط بلحاظ نظری با نظامات دموکراتیک مغایرت دارد، بلکه بلحاظ عملی نیز بشدت مخرب است. احزاب دموکراتیک جامعه ایران از جمله کومه له- سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران، با حل صلح آمیز اختلافات درونی، به رشد خود و توسعه جامعه کمک کرده، در عمل، مبارزه بمنظور سرنگونی رژیم جنایتکار اسلامی را تقویت خواهند نمود.
در روزهای گذشته چندین مقاله، خبر و اطلاعیه در رابطه با موضوع بالا به نشانی اینترنتی گروه وبلاگهای جمهوری شورایی رسیده است. نگارنده در اینجا قصد جانبداری از یکی از طرفین اختلافات درونی در سازمان مورد بحث را نداشته، صرفاً بمنظور اطلاع رسانی برای فعالین طیف " سازمان چریکهای فدایی خلق ایران- اقلیت" و خواننده گان مقالات وبلاگهای فوق، یکی از آخرین اطلاعیه های دریافتی را عیناً درج نموده، توضیحاتی پیرامون محتوای آن ارائه میدهد.
------------------------------
در متن اطلاعیه زیر، علامت گذاری از طریق ستاره وعدد، نظیر *1 و توضیح مربوط به آن در زیرنویس، از وبلاگ جمهوری شورایی است.
پیش روی و رشد کومهله در گرو رفرم عمیق و اساسی است
کومهله خاطرههای بس شورانگیزی در کردستان از خود به جایی گذاشته است. دههی 57_67 با قهرمانی نسلی از کوشندگان راه آزادی و عدالت و در دفاع از ملت ستمدیده کردستان به تاریخ این ملت برای رهایی شکوه فراوانتری داده است.
اما متاسفانه سیاستهای نابخردانه بخشی از رهبری کومهله به ویژه پس از جانباختن رهبر افسانهایش کاک فواد مصطفی سلطانی از قبیل تشکیل حزب کمونیست ایران، پیوستن به کمونیسم کارگری، ترک کردستان درست در بحبوحهی جنگ آزادیخواهی در کردستان به بهانه ایجاد انترناسیونال نوین، دستداشتن در جنگ داخلی*1 و مشوق آن در کردستان و تضعیف جنبش کردستان، ترک کومهله نزدیک به دو دهه و..... کومه له را در 25 سال گذشته متحمل ضرر و زیان سنگینی کرده است. در راس این سیاست ها و به عنوان "تئوریسین" آن عبدالله مهتدی قرار داشته است که تا کنون سیاستها و جهتگیریها و روشهای تشکیلاتیاش جز ضربه به کومهله و تاراندن کادرها و ایجاد دشمنیهای وسیع در کومهله نتیجه دیگری نداشته است.
اکنون به نظر میرسد که بار دیگر کومهله دچار بحران دیگری گشته است. هفتسال قبل هنگامی که کومهله از حزب کمونیست ایران جدا شد، بسیاری امید دیگری یافتند. بسیاری دیگری در میان بیاعتمادی به رهبری عبدالله مهتدی، نگرانیهایشان را گوشزد میکردند. این نگرانیها اکنون به واقعیت تبدیل شدهاند. برجستهترین کادرهای جریان بازسازی کومهله مورد هجوم و افترا قرار گرفتهاند. جناح دفتر سیاسی به رهبری عبدالله مهتدی در یک کنگره کاملا جناحی کومهله را به مرز جدایی دیگری سوق داده است. بیش از یکسال است که با اخراجها و به چنگگرفتن دارایی و دیپلماسی و برای بدست گرفتن کومهله اکنون با تحریکات نظامی در اردوگاه و این که " بگذار حمام خون را بیفتد"( از سخنان اندیشمندانه عبدالله مهتدی در روزهای اخیر) سرنوشت کومهله را بازیچه خود قرار دادهاند. ( همه ی طرفداراران ما باید انگشتشان بر ماشه تفنگشان باشد. از سخنان فاروق بابامیری عضو دقتر سیاسی.) و یا ( مهم نیست از کم، کم و از زیاد، زیاد کشته خواهد شد. از سخنان عبدالله کهنه پوشی عضو کمیته مرکزی )
با این وجود میتوان و باید با حمایت گسترده از جناح رفرمخواه واصیل در کومهله و با ادامه جریان بازسازی کومهله که از سوی جناح دفتر سیاسی روند آن در دو سالی گذشته است عقیم مانده است و همچنین با تلاش نوینی برای فراهمساختن زمینههای وحدت گستردهتر در طیف کومهله و جنبشی نوینی در کردستان که هم وظیفه رهبری جنبش ملی را در کردستان به سرانجام برساند و هم عمیقا عدالتخواه و برابری طلب باشد.
ما از تلاشهای جناح اصیل و طرفداران تبدیلکردن کومهله به حزبی فراگیر حمایت میکنم و خود را مدافع آنان میدانیم. آنان را فرا میخوانیم که با اتخاذ سیاست و روشهای نوین و با برانگیختن جنبش گسترده و نوینی که تحولات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی و تاریخی کردستان را در خود منعکس کند، کومهله را از بحران موجود بدر آورند. همهی طرفدراران کومهله و جنبش آزادیخواهی را در کردستان فرا میخوانیم که با حمایت از جناح اصیل در کومهله و با تلاش گسترده در راه ایجاد جنبشی نوین در کردستان به تقویت این حرکت و این رسالت یاری رسانند.*2
امضاء 92 نفر از:
اعضا و هوارداران کومه له و هواداران جناح رفرم و رشد کومه له در انگلستان
در اصل پیام ارسالی به این وبلاگ، اسامی امضاء کننده گان موجود و احتمالاً در برخی سایتهای اینترنتی نیز قابل دریافت خواهد بود.
----------------------------
توضیحات از وبلاگ جمهوری شورایی
*1- جنگ داخلی میان کومه له و دموکرات، طی سالهای 1363 تا 1367 رخ داد؛ یعنی درست همه فاصله زمانی که مقاومت مسلحانه علیه رژیم اسلامی، از طریق استقرار مقرات همه سازمانهای سیاسی چپ و مبارز در کردستان عراق را شامل میگردد. این درگیری خونین و بسیار پرخسارت، نظیر فاجعه چهارم بهمن سال 64 برای تاریخ سازمان فدایی، برای فعالین کومه له از همه جناحهای آن نیز، حکم معضلی نابود کننده و هنوز حل نشده را دارد. جناح ابراهیم علیزاده، که خود را سنت دار یک طرف اصلی این تبهکاری بزرگ میداند، به شیوه ناصادقانه ای، حتی از یک بررسی سطحی این جنگ ارتجاعی و ضد مبارزات مردم کردستان، طفره رفته است. جنگ میان دموکرات و کومه له، همه ظرفیتها و امکانات دو حزب برای مبارزه جدی با رژیم اسلامی را به هرز برده، به بی اعتمادی وسیع مردم کرد نسبت به احزاب سیاسی منجر شده، عاقبت با انشعاباتی بزرگ در هر دو حزب، در فاصله سالهای 67 تا 69 به انتها رسید. گروه آقای منصور حکمت در کومه له- از آنجمله آقایان عبدالله مهتدی و ابراهیم علیزاده در دوره فوق، این بیگانگان با تاریخ مبارزات مردم ایران، متنفر از سازمان فدایی و هر تلاش سیاسی جدی در این جامعه، نقش اصلی را در این تقابل خشونت بار ایفا کرد. در سال 1990، جناح فرد نامبرده دست به انشعاب زده، بلافاصله مبتکر کشمکش نظامی جدیدی با اتحادیه میهنی کردستان عراق ( یه که تی) در کردستان عراق شده، با تهاجم نظامی حریف کرد عراقی، امکانات علنی حضور در شهرهای کردستان عراق را از دست داده، حتی موجب خسارت جانی به مبارزین چپ کرد عراقی گردید. آقای منصور حکمت، علیرغم مشاهده نتایج نابودکننده جنگ دموکرات و کومه له، درگیری بعدی با اتحادیه میهنی را تشویق کرده، بعدها حتی عدم بکارگیری قاطعیت کافی در شروع آن را ضعف حزب خود در کردستان عراق معرفی میکند! موضع گیریهای خصمانه، غیرانسانی و تحریک آمیز پیرامون اختلافات درونی در کومه له- سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران در روزهای اخیر، از سوی جریانی که خود را مدافع افراطی نظریات ارتجاعی منصور حکمت معرفی میکند، به روشنی عامل اصلی خصومت ورزیهای مهلک گذشته در این منطقه و تحقق پیشاپیش " سناریوی سیاه" ادعایی آن را آشکار میکند.
*2- اطلاعیه بالا روشن میسازد که جناح " رفرم خواه"، یعنی جناح آقای عمر ایلخانی زاده، به بازسازی کومه له قدیم، از طریق وحدت خود و جناحی در " حزب کمونیست ایران" آقای ابراهیم علیزاده، چشم دوخته است. اینکه چنین پروسه سیاسی به جایی میرسد و یا خیر، موضوع این بحث در اینجا نیست. اما آنچه مسلم است، جریان اپوزیسیون در این سازمان، خود گرایشی ناسیونالیستی، چه بسا نظیر جناح آقای عبدالله مهتدی است. خواننده نکته سنج در همین نامه بالا می بیند، که طی آن حتی یک بار، نام ایران و مبارزات مردم علیه رژیم اسلامی ذکر نشده است. این " پاشنه آشیل" اصلی جناح آقای ایلخانی زاده است که تصور میکند در جهان و جامعه هر چه قطبی تر و سرمایه داری تر شده کنونی، رجوع به دوران اولیه توسعه صنعتی، و ایجاد وحدتی بر اساس روحیات و عادات یک جامعه در حال گذار به سرمایه داری، هنوز ممکن، و برای حل مسائل سیاسی کردستان راهگشا است.
تشدید اختلافات در درون سازمان " کومه له- سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران"، مستقل از اینکه طرفین منازعات چگونه آن را درک و توضیح میدهند، بیان آغاز یک جابجایی جدی و تغییر آرایش سیاسی در کردستان ایران است. رهبری " کومه له- سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران"، به جناح مسلط حزب دموکرات کردستان ایران نزدیک بوده، جناح اپوزیسیون آن اما، به گرایشی نیرومند چه بسا اصلی در" کومه له- سازمان کردستان حزب کمونیست ایران" آقای ابراهیم علیزاده نزدیک است. از این رو، پیدایش صف بندیهای سیاسی جدید در کردستان ایران براساس مشابهت های فوق، نه فقط ممکن، چه بسا اجتناب ناپذیر گشته است.
فعالین مستقل و یا ظاهراً متشکل طیف " سازمان چریکهای فدایی خلق ایران – اقلیت"، نه در تملق گویی برای جریان سیاسی نامبرده و نه در تضعیف و یا مهلک تر از آن، در انحلال سازمان مورد بحث، بهیچوجه و کمترین منافعی ندارند. برعکس، هر چه احزاب سیاسی کردستان ایران، متشکل تر، دموکراتیک تر و فعالانه تر عمل نموده، در برابر مخاطبین خود و مردم پاسخگو باشند، بهمان میزان، چشم اندازهای جلب توده های مردم به راه حلهای مناسب و دموکراتیک برای معضلات متعدد این منطقه، از امکانات مساعدتری برخوردار میگردند.
--------------------
سرنگونی رژیم ترور اسلامی - اعلام آزادیهای عمومی - فراخوان کنگره شوراها
کنگره شوراها یک کنگره عمومی است، که در لحظات سرنگونی رژیم اسلامی، از تجمع نماینده گان شوراها، سندیکاها و اتحادیه ها، کمیته ها، نهادها و ارگانهای صنفی و دموکراتیک همه اقشار و طبقات سهیم در سرنگونی رژیم اسلامی، در داخل کشور تشکیل میگردد. این کنگره، از قدرت گیری سازمان مجاهدین و مدافعین رژیم پهلوی، بمثابه جریانات ارتجاعی و سرکوبگر ممانعت بعمل آورده، راه سوء استفاده از خلاء قدرت برای شروع کشمکشهای قومی، توسل به تخریب و انتقام جویی را سد نموده، خطوط کلی نظام سیاسی آتی را روشن ساخته، موعد انتخابات ارگانهای دائمی در کشور را معین میکند.
--------------------
طرح اولیه قطعنامه هایی برای ارائه به کنگره شوراها
www.toumaj.blogfa.com
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ