شکل گیری جریان اصلاح طلبی ، واکنشی در مقابل تشدید مبارزات کارگری و توده ای بود. از این رو میزان " موفقیت " آن هم به میزان ایجاد توهم در میان توده های مردم ، مبنی بر امکان پذیر بودن اصلاحات قانونی برای تغییری جدی در عملکرد های رژیم، پیوند خورده بود. اما جلب حمایت مردم و حفظ شرایط سرکوب و عوامفریبی های اصلاح طلبانه، غیر ممکن شد. اضافه بر این ، جناح دیگر حاکمیت که با تسلط کامل بر دستگاه سرکوب، نیازی به استفاده از پز اصلاح طلبی نداشت، مدام بر بی حاصل بودن اصلاح طلبی تأکید می کرد. ادامه دارد
