به مناسبت روزجهانی کارگر، برای اولین بار پس از آغاز ترور فاشیستی رژیم اسلامی از دهۀ 60 به بعد، مراسم مشترکی از سوی کارگران و دانشجویان دردانشگاه تهران، برگزار گردید. در این مراسم در روز دهم اردیبهشت، دو نفر از فعالین کمیتۀ پیگیری ایجاد تشکل های آزاد کارگری به همراه سردبیر نشریۀ مارکسیستی خاک، سخنرانی نمودند. همچنین نظیر برخی مراسم های دیگر، برگزار کننده گان آن، با برپایی یک نمایشگاه عکس و نمایش فیلم های آگاهگرانه، تبهکاری حاصل از سلطۀ نظام سرمایه داری را رسوا نمودند. سخنرانان این مراسم به موضوع دستمزدها و قراردادهای موقت کار پرداخته و سیاست های رژیم و سرمایه داران را در این زمینه ها محکوم ساختند. کارگران و دانشجویان در این مراسم بر اهمیت جنبش کارگری در شرایط کنونی کشور اشاره نموده، از ضرورت حمایت از آن سخن گفته، تأکید نمودند، جنبش کارگری ایران می تواند در راه رهایی همۀ توده های مردم از شر مصائب موجود گام برداشته و مطالبات اکثریت مردم ایران را تأمین نماید. دراین مراسم همچنین برمنافع مشترک جنبش دانشجویی با طبقۀ کارگر تآکید گردیده، و برگزار کننده گان مراسم اعلام نمودند، از مبارزات و خواستهای بر حق معلمان وپرستاران حمایت می کنند. کارگران و دانشجویان سخنران اقدامات دسته جات سرکوبگر رژیمی موسوم به شوراهای اسلامی را محکوم ساخته و ماهیت ضد کارگری آنها را آشکار نمودند. برگزار کننده گان مراسم همچنین به صراحت اعلام نمودند، رژیم اسلامی تاکنون در برابر مطالبات کارگران، تنها روش شکنجه وزندان وسرکوب را بکار گرفته است
. در روز اول ماه مه، میتینگ بزرگی در کرمانشاه برگزار شد. دراین مراسم که به دعوت کمیتۀ پیگیری ایجاد تشکل های آزاد کارگری و در فضای ارعاب و سرکوب مأموران رِژیم برگزار گردید، بیش از دو هزار نفر شرکت نمودند. علیرغم کنترل پلیسی بسیار گسترده، که مانع از سخنرانی کارگران شد، قطعنامۀ کمیتۀ پیگیری واطلاعیه های دیگری در تأکید بر ضرورت افزایش دستمزدها توزیع و بر دیوار ها نصب گردید.
در کرمانشاه دو مراسم دیگر نیز برگزار گردید. در مراسم کارگران پتروشیمی در روز جمعه 9 اردیبهشت حدود 60 نفر از کارگران، در جادۀ سنندج تهران گرد آمدند. نیروهای سرکوبگر رژیم با حضور در محل تلاش نمودند، از گسترش تجمع کارگران جلوگیری کنند. کارگران با گرامیداشت این روز بزرگ پیرامون اهمیت روز کارگر وخواستهای خود سخن گفتند.
درمراسم دیگری در روز جمعه نهم اردیبهشت گروهی از کارگران کارخانه های سایپا، ایران خودرو، صنایع آموزشی و پارس خودرو به همره برخی از فعالین کارگری از تهران، کرج ودیگر شهرهای کشور، مراسمی را در آبشار خور در جادۀ چالوس برگزار کردند. دراین مراسم که بیش از هزار نفر از کارگران در آن شرکت داشتند، مقالاتی در رابطه با حق متشکل شدن کارگران و ضرورت ایجاد تشکل های مستقل کارگری خوانده و مورد بحث قرار گرفت. این مراسم که با برنامه های تفریحی شاد توأم بود، از ساعات اولیۀ صبح تا ساعت هفده به طول انجامید، و به تدریج به شکل گیری گروههای بحث وتبادل نظر پیرامون شرایط کنونی وجنبش کارگری تبدیل شد.
روز دهم اردیبهشت فعالین کارگری در کارخانۀ کشتی سازی بهشهر که حدود هزاروپانصد نفر کارگر در آن مشغول به کار هستند، در اعتراض به تعیین سطح ناچیز دستمزدها از سوی ارگان ضد کارگری شورای عالی کار، دست به جمع آوری امضاء وتهیۀ یک طومار زدند. علیرغم تهدیدات نهاد سرکوبگر انجمن اسلامی، کارگران با امضاء طومار اعتراضی اقدام ضد کارگری رژیم در افزایش دستمزدهای به مراتب پایین تر از خط فقر ادعایی مسئولین رژیم را محکوم ساخته و خواستار افزایش دستمزد ها متناسب با سطح گرانی و نرخ واقعی تورم گردیدند. پیش از این نیز کارگران کارخانجاتی در کاشان و تهران، از طریق تهیۀ طومارهایی با هزاران امضاء به سیاست ضد کارگری رژیم اسلامی در تعیین دستمزد ها برای سال جاری اعتراض کرده بودند
کارگران شهر کامیاران با فعالیت تبلیغی وسیع و از چندین روز پیش از فرارسیدن روز کارگر به استقبال اول ماه مه رفتند. کارگران در این روزها از طریق هزاران اطلاعیه وتراکت، مطالبا ت روز کارگران و همچنین قطعنامۀ اول ماه مه کمیتۀ پیگیری را وسیعاً در شهر توزیع نمودند. مأموران سرکوبگر رژیم با انتقال خودروهای آتش نشانی وبسیج گستردۀ نیرو میدان محل برگزاری مراسم، معروف به میدان سرخ را به اشغال خود در آورده و از برگزاری جشن جهانی کارگران جلوگیری نمودند. در تراکت هایی که در همۀ محله های کارگری، خیابان ها و مدارس و مراکز فرهنگی، اجتماعی و در میان معلمان، پزشکان و پرستاران توزیع شدند، کارگران خواسته های خود را اعلام کردند. کارگران کامیاران، خواستار افزایش دستمزدها متناسب با سطح گرانی ونرخ واقعی تورم شده، وخواهان تعطیلی رسمی روز کارگر گردیدند. ادامه دارد
. در روز اول ماه مه، میتینگ بزرگی در کرمانشاه برگزار شد. دراین مراسم که به دعوت کمیتۀ پیگیری ایجاد تشکل های آزاد کارگری و در فضای ارعاب و سرکوب مأموران رِژیم برگزار گردید، بیش از دو هزار نفر شرکت نمودند. علیرغم کنترل پلیسی بسیار گسترده، که مانع از سخنرانی کارگران شد، قطعنامۀ کمیتۀ پیگیری واطلاعیه های دیگری در تأکید بر ضرورت افزایش دستمزدها توزیع و بر دیوار ها نصب گردید.
در کرمانشاه دو مراسم دیگر نیز برگزار گردید. در مراسم کارگران پتروشیمی در روز جمعه 9 اردیبهشت حدود 60 نفر از کارگران، در جادۀ سنندج تهران گرد آمدند. نیروهای سرکوبگر رژیم با حضور در محل تلاش نمودند، از گسترش تجمع کارگران جلوگیری کنند. کارگران با گرامیداشت این روز بزرگ پیرامون اهمیت روز کارگر وخواستهای خود سخن گفتند.
درمراسم دیگری در روز جمعه نهم اردیبهشت گروهی از کارگران کارخانه های سایپا، ایران خودرو، صنایع آموزشی و پارس خودرو به همره برخی از فعالین کارگری از تهران، کرج ودیگر شهرهای کشور، مراسمی را در آبشار خور در جادۀ چالوس برگزار کردند. دراین مراسم که بیش از هزار نفر از کارگران در آن شرکت داشتند، مقالاتی در رابطه با حق متشکل شدن کارگران و ضرورت ایجاد تشکل های مستقل کارگری خوانده و مورد بحث قرار گرفت. این مراسم که با برنامه های تفریحی شاد توأم بود، از ساعات اولیۀ صبح تا ساعت هفده به طول انجامید، و به تدریج به شکل گیری گروههای بحث وتبادل نظر پیرامون شرایط کنونی وجنبش کارگری تبدیل شد.
روز دهم اردیبهشت فعالین کارگری در کارخانۀ کشتی سازی بهشهر که حدود هزاروپانصد نفر کارگر در آن مشغول به کار هستند، در اعتراض به تعیین سطح ناچیز دستمزدها از سوی ارگان ضد کارگری شورای عالی کار، دست به جمع آوری امضاء وتهیۀ یک طومار زدند. علیرغم تهدیدات نهاد سرکوبگر انجمن اسلامی، کارگران با امضاء طومار اعتراضی اقدام ضد کارگری رژیم در افزایش دستمزدهای به مراتب پایین تر از خط فقر ادعایی مسئولین رژیم را محکوم ساخته و خواستار افزایش دستمزد ها متناسب با سطح گرانی و نرخ واقعی تورم گردیدند. پیش از این نیز کارگران کارخانجاتی در کاشان و تهران، از طریق تهیۀ طومارهایی با هزاران امضاء به سیاست ضد کارگری رژیم اسلامی در تعیین دستمزد ها برای سال جاری اعتراض کرده بودند
کارگران شهر کامیاران با فعالیت تبلیغی وسیع و از چندین روز پیش از فرارسیدن روز کارگر به استقبال اول ماه مه رفتند. کارگران در این روزها از طریق هزاران اطلاعیه وتراکت، مطالبا ت روز کارگران و همچنین قطعنامۀ اول ماه مه کمیتۀ پیگیری را وسیعاً در شهر توزیع نمودند. مأموران سرکوبگر رژیم با انتقال خودروهای آتش نشانی وبسیج گستردۀ نیرو میدان محل برگزاری مراسم، معروف به میدان سرخ را به اشغال خود در آورده و از برگزاری جشن جهانی کارگران جلوگیری نمودند. در تراکت هایی که در همۀ محله های کارگری، خیابان ها و مدارس و مراکز فرهنگی، اجتماعی و در میان معلمان، پزشکان و پرستاران توزیع شدند، کارگران خواسته های خود را اعلام کردند. کارگران کامیاران، خواستار افزایش دستمزدها متناسب با سطح گرانی ونرخ واقعی تورم شده، وخواهان تعطیلی رسمی روز کارگر گردیدند. ادامه دارد
