هیئت موسسان سندیکاهای کارگری، مراسمی را به مناسبت روز اول ماه مه، با حضور 200 نفر در سالنی در خیابان کارگر تهران، برگزار کرد. در این مراسم، پیام هیئت موسسان، قرائت و قطعنامۀ مراسم روز کارگر، به تصویب حاضران رسید
هیئت موسسان سندیکا های کارگری، در پیام خود، بر مبارزه برای صلح وعدالت، علیرغم همۀ رنج ها و بی عدالتی هایی که به توده های کارگر اعمال می گردد، اشاره نموده و برای ایجاد یک آیندۀ بهتر، بر مقاومت ومبارزه تأکید می کند. پیام هیئت موسسان، با یا دآوری یک صدمین سالگرد فعالیت های سندیکایی در ایران، از تشکیل سندیکای کارگران چاپ درسال 1284 تا کنون، بر خاطرۀ همۀ فعالین جنبش سندیکایی در ایران درود میفرستد. پیام فعالین سندیکایی سپس به " بی توجهی دولت و مجلس جمهوری اسلامی به حقوق حقه و قانونی مان " اشاره نموده که " هر روز با لوایح ومصوبات و قوانین جدید، حقوق کار" کارگران را محدود می کنند. پیام سپس به " آیندۀ تاریک" ناشی از حذف مقررات کار از زندگی کارگران قراردادی می پردازد و از کارگران می خواهد برای جلوگیری از تحقق چنین چشم اندازی، مقاومت کنند. پیام هیئت موسسان سندیکا های کارگری، ضمن اعتراض به رژیم در عدم قبول صریح مقاوله نامه های سازمان جهانی کار در رابطه با حق کارگران در ایجاد تشکل های مستقل خود، از کارگران ایران می خواهد " همه با هم خواهان اجرای تمام مقاوله نامه های بنیادین کار و پیش از همه مقاوله نامه های 87 و 98 سازمان جهانی کار شویم". پیام هیئت موسسان سندیکاهای کارگری سپس به وضع " معیشت بسیار اسفناک" کارگران اشاره نموده " که به میزان زیادی از خط فقر اعلام شده توسط دولت جمهوری اسلامی پایین تر است". و این نشان می دهد " اراده ای در جهت واقعی سازی دستمزدها وجود ندارد". از این رو پیام هیئت موسسان از کارگران می خواهد " علیه این بی توجهی با صدایی رسا " اعتراض کنند.
پیام هیئت موسسان در بخش دیگری، با اشاره به فقر وبیکاری، بعنوان عامل فساد و آسیب های اجتماعی و وجود ثروت های عظیم در کشور، خواستار توزیع عادلانۀ ثروت برای برچیدن فقر و بیکاری شده و از کارگران می خواهد با فریادی بلند به بیکاری " نه " بگویند. بیانیه همچنین بر ضرورت رشد و شکوفایی اقتصادی کشور و " استفادۀ بهینه " از منابع مادی و انسانی انگشت گذاشته و خصوصی سازی " بی رویه " صنایع ومعادن به " بهانۀ کوچک کردن تصدی دولت" را محکوم کرده و آن را " خیانت به اکثریت مردم ایران و باعث از بین رفتن تولید، صنعت و خدمات اجتماعی " می داند.
پیام هیئت موسسان سندیکاهای کارگری سپس به حقوق کودکان پرداخته و خواستار تأمین نیازمندی هایشان و امکان تحصیلات رایگان برای کودکان شده است.
پیام فعالین سندیکایی، در بخشی از قسمت پایانی خود به ضرورت پیوستن کارگران به سندیکا های کارگری می پردازد تا " با تکیه بر اقتدار ناشی از همبستگی کارگران در سازمانهای سندیکایی، این نیروی عظیم اجتماعی به "حساب " آمده و با " راه یافتن به مجلس قانون گذاری " و " تصویب قوانین به نفع خود و جامعه اش مؤثر واقع " شود. از این رو با هم " شعاری واحد سر دهیم : سندیکا، سندیکا، سندیکا ".
پیام هیئت موسسان سندیکاهای کارگری، سپس به " دشمن دیرینه مردم، یعنی سرمایه داری جهانی به سرکرده گی امپریالیسم آمریکا" می پردازد " که گرداگرد کشور عزیزمان ایران، آتش افروزی می کند و دامنۀ تهدیدات علیه میهنمان هر روز گسترش می یابد" و از کارگران می خواهد " بیایید همبستگی و اتحادمان را در دفاع از استقلال وطن بپا داریم" . در مراسم هیئت موسسان سندیکاهای کارگری، همچنین یک قطعنامه به تصویب حاضران رسید. در این قطعنامه مفصل، علاوه بر نکاتی که در پیام هیئت موسسان وجود دارند، نکات دیگری نیز مورد تأکید قرار گرفته اند.
در قطعنامۀ مصوب این مراسم، سیاست شورای عالی کار در مورد تعیین حداقل دستمزد ها مورد انتقاد قرار گرفته و خواستار " کاهش تعرفه مالیاتی بر تولید و کم کردن بهرۀ وامها و اعتبارات بانکی و افزایش تعرفه های گمرکی بر واردات کالا به قصد تقویت تولید ملی و افزایش اشتغال، بالا بردن سود آوری تولید "، گشته و سیاست دولت را، حل مشکلات مالی سرمایه داران به هزینۀ کارگران می داند.
قطعنامه در ادامه، پس از طرح این سوال که " اگر مجلس خانۀ ملت است" خواست حضور نماینده گان کارگران در مجلس به نسبت جمعیت کارگران کشور را مطرح می کند. در بخش بعدی به ایجاد محدودیت در فعالیت های سندیکایی اشاره شده و خواهان رفع هر گونه فشار و تضییقات علیه کارگران فعال و به ویژه کارگران سندیکایی شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه می گردد. در قطعنامه سپس به وضعیت دردناک کارگران خرد سال و تبعیض نسبت به زنان اشاره شده و خواهان تعیین یک حد اقل سن کار و برابری زن ومرد در محیط کار می شود. در ادامه به تورم و گرانی پرداخته، به معظلات بیکاران اشاره نموده، قرارداد های موقت را محکوم کرده و خواستار حق بیمه بیکاری متناسب با هزینه های زندگی می شود.
قطعنامه مراسم هیئت موسسان سندیکا های کارگری، در پایان به حق اعتصاب به مثابه یک " حق سیاسی " اشاره میکند و اعلام می کند در صوررت ادامۀ وضعیت کنونی، کارگران از این حق سیاسی استفاده خواهند کرد.
پیام هیئت موسسان سندیکا های کارگری وقطعنامۀ مصوب مراسم این جریان در اول ماه مه در تهران، نمونۀ تیپیک گرایش سندیکایی و فعالیت در چهارچوب قوانین موجود در جنبش کارگری است. این گرایش مدافع حمایت از سرمایه داران داخلی در مقابل رقیبان خارجی، نزدیکی به سرمایۀ صنعتی، حفظ و تحکیم مناسبات پارلمانی و فراتر نرفتن کارگران از نظامات قانونی و فعالیت صرفا صنفی تشکل های کارگری است. گرایش سیاسی این جریان همچنین، گرایش سوسیال دموکراسی است. رژیم اسلامی اما فعالیت سندیکا های کارگری رانیز تحمل نکرده و در آستانۀ اول ماه مه، حکم به غیر قانونی بودن سندیکای کارکنان شرکت واحد اتوبوس رانی تهران وحومه داد.
در این رابطه عوامل سرکوبگر رژیم در شرکت واحد تهران، فعالیت سندیکای کارکنان این شرکت را " گروهکی" خوانده و آن را غیر قانونی دانستند. بر طبق اعلام مسئولین شورای اسلامی و یکی از عوامل رژیم تحت عنوان " دبیر اجرایی خانه کارگر شرق تهران "، افراد این سندیکا سابقۀ فعالیت سیاسی داشته و دارای اهداف سیاسی هستند و در " سخنرانی های خود، به انتقاد مخرب از دستگاه های دولتی، قضایی و سایر ارگان های دیگر می پردازند". آنچه مسلم است با افزایش تحرکات همه جانبه در میان فعالین کارگری، رژیم برای مقابله با گسترش تشکل های مستقل کارگری، و در وحشت از قدرت گیری جنبش کارگری، سرکوب هر چه زودتر آنان را در دستور قرار داده است. ادامه دارد
هیئت موسسان سندیکا های کارگری، در پیام خود، بر مبارزه برای صلح وعدالت، علیرغم همۀ رنج ها و بی عدالتی هایی که به توده های کارگر اعمال می گردد، اشاره نموده و برای ایجاد یک آیندۀ بهتر، بر مقاومت ومبارزه تأکید می کند. پیام هیئت موسسان، با یا دآوری یک صدمین سالگرد فعالیت های سندیکایی در ایران، از تشکیل سندیکای کارگران چاپ درسال 1284 تا کنون، بر خاطرۀ همۀ فعالین جنبش سندیکایی در ایران درود میفرستد. پیام فعالین سندیکایی سپس به " بی توجهی دولت و مجلس جمهوری اسلامی به حقوق حقه و قانونی مان " اشاره نموده که " هر روز با لوایح ومصوبات و قوانین جدید، حقوق کار" کارگران را محدود می کنند. پیام سپس به " آیندۀ تاریک" ناشی از حذف مقررات کار از زندگی کارگران قراردادی می پردازد و از کارگران می خواهد برای جلوگیری از تحقق چنین چشم اندازی، مقاومت کنند. پیام هیئت موسسان سندیکا های کارگری، ضمن اعتراض به رژیم در عدم قبول صریح مقاوله نامه های سازمان جهانی کار در رابطه با حق کارگران در ایجاد تشکل های مستقل خود، از کارگران ایران می خواهد " همه با هم خواهان اجرای تمام مقاوله نامه های بنیادین کار و پیش از همه مقاوله نامه های 87 و 98 سازمان جهانی کار شویم". پیام هیئت موسسان سندیکاهای کارگری سپس به وضع " معیشت بسیار اسفناک" کارگران اشاره نموده " که به میزان زیادی از خط فقر اعلام شده توسط دولت جمهوری اسلامی پایین تر است". و این نشان می دهد " اراده ای در جهت واقعی سازی دستمزدها وجود ندارد". از این رو پیام هیئت موسسان از کارگران می خواهد " علیه این بی توجهی با صدایی رسا " اعتراض کنند.
پیام هیئت موسسان در بخش دیگری، با اشاره به فقر وبیکاری، بعنوان عامل فساد و آسیب های اجتماعی و وجود ثروت های عظیم در کشور، خواستار توزیع عادلانۀ ثروت برای برچیدن فقر و بیکاری شده و از کارگران می خواهد با فریادی بلند به بیکاری " نه " بگویند. بیانیه همچنین بر ضرورت رشد و شکوفایی اقتصادی کشور و " استفادۀ بهینه " از منابع مادی و انسانی انگشت گذاشته و خصوصی سازی " بی رویه " صنایع ومعادن به " بهانۀ کوچک کردن تصدی دولت" را محکوم کرده و آن را " خیانت به اکثریت مردم ایران و باعث از بین رفتن تولید، صنعت و خدمات اجتماعی " می داند.
پیام هیئت موسسان سندیکاهای کارگری سپس به حقوق کودکان پرداخته و خواستار تأمین نیازمندی هایشان و امکان تحصیلات رایگان برای کودکان شده است.
پیام فعالین سندیکایی، در بخشی از قسمت پایانی خود به ضرورت پیوستن کارگران به سندیکا های کارگری می پردازد تا " با تکیه بر اقتدار ناشی از همبستگی کارگران در سازمانهای سندیکایی، این نیروی عظیم اجتماعی به "حساب " آمده و با " راه یافتن به مجلس قانون گذاری " و " تصویب قوانین به نفع خود و جامعه اش مؤثر واقع " شود. از این رو با هم " شعاری واحد سر دهیم : سندیکا، سندیکا، سندیکا ".
پیام هیئت موسسان سندیکاهای کارگری، سپس به " دشمن دیرینه مردم، یعنی سرمایه داری جهانی به سرکرده گی امپریالیسم آمریکا" می پردازد " که گرداگرد کشور عزیزمان ایران، آتش افروزی می کند و دامنۀ تهدیدات علیه میهنمان هر روز گسترش می یابد" و از کارگران می خواهد " بیایید همبستگی و اتحادمان را در دفاع از استقلال وطن بپا داریم" . در مراسم هیئت موسسان سندیکاهای کارگری، همچنین یک قطعنامه به تصویب حاضران رسید. در این قطعنامه مفصل، علاوه بر نکاتی که در پیام هیئت موسسان وجود دارند، نکات دیگری نیز مورد تأکید قرار گرفته اند.
در قطعنامۀ مصوب این مراسم، سیاست شورای عالی کار در مورد تعیین حداقل دستمزد ها مورد انتقاد قرار گرفته و خواستار " کاهش تعرفه مالیاتی بر تولید و کم کردن بهرۀ وامها و اعتبارات بانکی و افزایش تعرفه های گمرکی بر واردات کالا به قصد تقویت تولید ملی و افزایش اشتغال، بالا بردن سود آوری تولید "، گشته و سیاست دولت را، حل مشکلات مالی سرمایه داران به هزینۀ کارگران می داند.
قطعنامه در ادامه، پس از طرح این سوال که " اگر مجلس خانۀ ملت است" خواست حضور نماینده گان کارگران در مجلس به نسبت جمعیت کارگران کشور را مطرح می کند. در بخش بعدی به ایجاد محدودیت در فعالیت های سندیکایی اشاره شده و خواهان رفع هر گونه فشار و تضییقات علیه کارگران فعال و به ویژه کارگران سندیکایی شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه می گردد. در قطعنامه سپس به وضعیت دردناک کارگران خرد سال و تبعیض نسبت به زنان اشاره شده و خواهان تعیین یک حد اقل سن کار و برابری زن ومرد در محیط کار می شود. در ادامه به تورم و گرانی پرداخته، به معظلات بیکاران اشاره نموده، قرارداد های موقت را محکوم کرده و خواستار حق بیمه بیکاری متناسب با هزینه های زندگی می شود.
قطعنامه مراسم هیئت موسسان سندیکا های کارگری، در پایان به حق اعتصاب به مثابه یک " حق سیاسی " اشاره میکند و اعلام می کند در صوررت ادامۀ وضعیت کنونی، کارگران از این حق سیاسی استفاده خواهند کرد.
پیام هیئت موسسان سندیکا های کارگری وقطعنامۀ مصوب مراسم این جریان در اول ماه مه در تهران، نمونۀ تیپیک گرایش سندیکایی و فعالیت در چهارچوب قوانین موجود در جنبش کارگری است. این گرایش مدافع حمایت از سرمایه داران داخلی در مقابل رقیبان خارجی، نزدیکی به سرمایۀ صنعتی، حفظ و تحکیم مناسبات پارلمانی و فراتر نرفتن کارگران از نظامات قانونی و فعالیت صرفا صنفی تشکل های کارگری است. گرایش سیاسی این جریان همچنین، گرایش سوسیال دموکراسی است. رژیم اسلامی اما فعالیت سندیکا های کارگری رانیز تحمل نکرده و در آستانۀ اول ماه مه، حکم به غیر قانونی بودن سندیکای کارکنان شرکت واحد اتوبوس رانی تهران وحومه داد.
در این رابطه عوامل سرکوبگر رژیم در شرکت واحد تهران، فعالیت سندیکای کارکنان این شرکت را " گروهکی" خوانده و آن را غیر قانونی دانستند. بر طبق اعلام مسئولین شورای اسلامی و یکی از عوامل رژیم تحت عنوان " دبیر اجرایی خانه کارگر شرق تهران "، افراد این سندیکا سابقۀ فعالیت سیاسی داشته و دارای اهداف سیاسی هستند و در " سخنرانی های خود، به انتقاد مخرب از دستگاه های دولتی، قضایی و سایر ارگان های دیگر می پردازند". آنچه مسلم است با افزایش تحرکات همه جانبه در میان فعالین کارگری، رژیم برای مقابله با گسترش تشکل های مستقل کارگری، و در وحشت از قدرت گیری جنبش کارگری، سرکوب هر چه زودتر آنان را در دستور قرار داده است. ادامه دارد
