Friday, June 23, 2006

زنان، بمثابه یک نیروی اجتماعی


این مطلب به زنان مبارزی تقدیم میشود، که در 22 خرداد 85، علیرغم سلطه شرایط ترور اسلامی در کشور، دست به تجمع اعتراضی در تهران زده، و شجاعانه همه عواقب آن را به جان خریدند.

از سرکوب وحشیانه تجمع زنان در روز 22 خرداد در میدانی در اطراف خیابان میرداماد تهران*، بیش از یک هفته گذشت. این تظاهرات به دعوت گروهی از مدافعین حقوق زنان فراخوان داده شده، بگفته برخی منابع، نزدیک به 5000 هزار نفر در آن شرکت کردند. تجمع زنان که اندکی بیش از 1 ساعت تداوم یافت، پیش از آغاز، مورد تهاجم دسته جات آدم کش رژیم قرار گرفته، به ضرب وشتم شدید حاضرین در محل انجامید. گزارشهای موجود از زخمی شدن دهها نفر، همچنین بازداشت بیش از 60 نفر حکایت میکنند. اینکه پس از گذشت 9 روز، هنوز زنانی در بازداشت مأمورین رژیم قرار دارند و یا خیر، وضعیت دقیق بازداشت شده گان طی بازجوییها، و صدمات جسمی وارد آمده به آنان چگونه است، هنوز کاملاً روشن نیست. این یکی از تجمعات متشکل و بزرگ زنان، در تمام سالهای اخیر محسوب میگردد.

زنان تحت ستم ایران که هم اینک بمثابه یک نیروی اجتماعی مستقل به میدان میایند، با طرح خواستهای اولیه خود، مصمم به برگزاری این تجمع اعتراضی گشته بودند. از این میان و آنچه که در قطعنامه 7 ماده ای توزیع شده در انتهای این میتینگ اعتراضی نیز آشکار میشود، موارد زیر بویژه برجسته میگردند:

خواست حق برابر در طلاق، ممنوعیت چند همسری، حقوق برابر در ازدواج و استقلال زن در تصمیم گیری، افزایش سن مسئولیت کیفری وازدواج به 18 سال، برابر حقوقی با مردان در حق سرپرستی بچه ها، حق اشتغال و مسافرت، حق قضاوت برابر حقوق و همه مواردی که به امور قضایی مربوط میگردد. زنان معترض در بند آخر قطعنامه این میتینگ، خواست لغو قانون قراردادهای موقت کار را مطرح نموده، آن را عامل فروپاشی زندگی زنان و تحمیل تبعیضهایی بمراتب بیشتر نسبت به مردان، اعلام نموده اند.

گروه هماهنگ کننده تظاهرات در دومین بیانیه خود، بر مسالمت آمیز بودن اعتراض زنان، انجام تجمع غیر سیاسی و بدون سردادن شعار، مکرراً تأکید نموده بود؛ اما این بهیچوجه مانع از درنده خویی مأمورین رژیم اسلامی، در سرکوب زنان آزادیخواه نگردید.

جنبشهای اعتراضی سازمانیافته زنان کشور نیز، شرایط جنینی خود را پشت سر گذاشته، به دوره بسیج نیرو، حضور علنی در خیابان و طرح روشن و شجاعانه خواستهای دموکراتیک خود گام گذارده است. آنچه که گامهای بعدی را بدنبال آورده، هر چه بیشتر قدرت این نیرو را در سطح جامعه تثبیت خواهد کرد، ایجاد تشکلهای مستقل زنان و قطع رابطه کامل با هر جناحی از این رژیم ضد زن و دشمن حقوق اولیه انسان است.

یک نظام دموکراتیک- شورایی در ایران، باید به همه سیاستهای ضد زن در این رژیم جنایتکار پایان داده، لطمات سنگین ناشی از اینهمه بربرمنشی علیه نیمی از جمعیت کشور را، هر چه زودتر جبران سازد. این دگرگونی، مستلزم تحقق خواستهای زیر است:**
------------------

" آزادی زن، معیار آزادی جامعه است "؛ از این رو، یک نظام دموکراتیک- شورایی، خواستار تضمین حقوق زیر برای زنان کشور است.

1- برسمیت شناسی استقلال زن از مرد و سنتهای مردسالارانه در جامعه، در تصمیم گیری پیرامون ازداواج، طلاق، تحصیل و انتخاب شغل، مسافرت، تفریح و فعالیتهای اجتماعی. استقلال زن از مذهب، روابط سنتی در خانواده و بستگان.
-----------------

2- برابر حقوقی زنان و مردان در کلیه سطوح زندگی فردی و اجتماعی. در موضوع خانواده، سرپرستی و تربیت کودکان. سهم ارث، ازدواج، طلاق و تکفل فرزندان. فرصتهای آموزش شغلی و محیط کار.

1-2 سن ازدواج و مسئولیت کیفری برای دختران و پسران، 18 سال. ممانعت قانونی از ازدواج متکی بر اجبار از سوی سرپرستان خانواده. اعمال اجبار به زن برای ازدواج با فرد خاصی، جرم محسوب میشود.

2-2 افزایش سهم زنان از ارث نسبت به مردان تا دو دهه پس از نابودی رژیم اسلامی، بعنوان یک قانون استثنایی. این امر برای بهبود موقعیت اقتصادی زنان مجرد، بویژه برای تشکیل خانواده و جبران تبهکاریهای رژیم اسلامی علیه زنان، حائز اهمیت است.
-------------------

3- لغو فوری همه قوانین ضد زن کنونی.

1-3 کلیه قوانین اسلامی علیه زنان فوراً لغو شده، باید طی 48 ساعت پس از سرنگونی رژیم ترور اسلامی، پیشنویس اولیه قوانین دموکراتیک مربوط به زنان، اعلام گردد. این اصول، تا انتخاب ارگانهای دائمی، بمثابه قوانین جاری محسوب میگردند.

2-3 اظهارات، نوشته ها و اعمال ضد زن، بمثابه اقداماتی در چهارچوب آپارتاید قرار گرفته، مشمول قوانین ضد آپارتاید خواهند گشت.

3-3 الزام نماینده گان گروههای مذهبی، سیاسی و صنفی به حذف همه موارد و اشارات ضد زن از ارگانهای تبلیغی، ایدوئولوژیک، آموزشها، کتب زمینی و " آسمانی" خود.

4-3 حق دموکراتیک زنان در جلوگیری قانونی از فعالیتهای آن دسته از گروههایی (داخلی و یا دارای نماینده گی در ایران) که اصل برابر حقوقی زنان و مردان را در نگارش، گفتار و یا اقدامات عملی نقض کنند.

5-3 غیر قابل بخشوده گی بودن هر گونه ارتکاب جرمی علیه زنان، این به ویژه به مواردی نظیر وارد آوردن آسیب جسمی ماندگار و اقدام به قتل، مربوط میگردد.

6-3 امکان برقراری مجازات سنگین تر برای مردان، در صورت سوء استفاده از قدرت جسمی خود بمنظور توسل به ضرب و شتم زنان.
------------------

4- محکومیت جنایت ضد بشری سنگسار زنان در ایران. رژیم ترور اسلامی با بکارگیری نوع مجازات سنگسار، به شیوه ای غیر قابل تصور در جهان قرن حاضر، نتایج سلطه بربریت اسلامی علیه زنان را، به اوج رساند.

1-4 حق جامعه به بررسی تک تک موارد مربوط به این جنایات و مجازات بدون بخشوده گی صادر کننده گان این احکام هولناک، مجریان آن و شرکت کننده گان در این توحش نفرت انگیز.

2-4 لغو همه احکام ضد انسانی سنگسار و اعاده حیثیت از زنان سنگسار شده. بررسی پرونده زنان سنگسار شده متهم به قتل و تغییر آن به احکامی در چهارچوب نظامات دموکراتیک.
-----------------

5- بررسی جنایات صورت گرفته علیه دختران و زنان بویژه در خوزستان، بلوچستان و کردستان. در دوران سلطه رژیم ترور اسلامی صدها و چه بسا هزاران نفر از دختران کوچک و زنان، بدلایل واهی و یا بدلیل رابطه جنسی، از سوی اعضاء خانواده خود، به شیوه ضد بشری، نظیر گردن زدن در برابر چشمان سایر اعضاء خانواده، به قتل رسیدند. نظام دموکراتیک عاملین این جنایات بیسابقه در جهان سده های اخیر را بی پاسخ نگذارده، تمامی پرونده هایی از این نوع را یک به یک تحت بررسی قرار داده، همه جنایتکاران اصلی و همدستان آنها را به سختی و بدون مماشات، مجازات خواهد نمود.
-----------------

6- ممنوعیت فوری اقدام جنایتکارانه ختنه علیه دختران.

1-6 همه افرادی که در دوران سلطه رژیم ترور اسلامی، به این روشهای ضد بشری علیه زنان متوسل شده اند، تحت تعقیب قانونی قرارخواهند گرفت. جامعه دموکراتیک حق دارد، خواهان حداکثر مجازات بدون بخشوده گی، برای چنین مجرمانی گردد.
------------------

7- ضرورت بررسی دقیق کلیه موارد خودسوزی و خودکشی زنان تحت شرایط رژیم ترور اسلامی. در صورت محرز بودن نقش افراد خاصی و یا وجود شرایط سرکوبگرانه مشخص در محل، حق جامعه به مجازات عاملین چنین سرنوشتی برای زنان.

1-7 حق همه زنان کشور به اقامه دعوی و شکایت از هر نوع و سطحی از تبعیض و تبهکاری از سوی اشخاص و مؤسسات علیه خود در محیط خانواده، محل کار، آموزش، جامعه، روابط اجتماعی و فعالیتهای سیاسی- اعتراضی. زنان حق دارند، برای کمترین سطحی از تحقیر، محدودیت و سرکوب در رژیم اسلامی، درخواست مجازات عاملین آنها را نموده، خواستار پرداخت خسارت گردند. نظام دموکراتیک- شورایی، بدون محدودیت از چنین درخواستهایی از سوی زنان، حمایت خواهد کرد.
-------------------

8- حق زنان به اشغال حداقل نیمی از مقامات اصلی کشوری و محلی: ریاست جمهوری، رؤسای پارلمانها، شورای عالی قضایی، نیروهای نظامی، انتظامی و امنیتی، نهاد حفاظت از قانون اساسی، وزرا، استانداران و معاونین، سفیران و نماینده گیهای خارج از کشور، رؤسای هیئتهای اعزامی به کشورهای دیگر، ریاست دانشگاهها، مدیریتهای کلیدی در اقتصاد بخش اجتماعی و خصوصی، و ارگانهای تصمیم گیری در احزاب سیاسی.

1-8 نظام دموکراتیک باید مکانیزمی برای عملی شدن این حق، ایجاد کند.
--------------------

9- حق سازمانها و نهادهای دموکراتیک زنان به تهیه پیشنویس اولیه قوانین مربوط به زنان برای ارائه به کنگره و دولت.
--------------------

10 بکارگیری همه امکانات موجود برای جبران صدمات ناشی از سرکوبگری رژیم اسلامی علیه موقعیت شغلی زنان کشور.

1-10 برابر حقوقی زنان و مردان در محیط کار در عین قراردادن تسهیلاتی برای زنان، بمنظور ایجاد زمینه های واقعی شکل گیری فرصتهای یکسان با مردان.

2-10 بازگشت به کار همه زنانی که تحت شرایط یک رژیم ضد زن محل کار خود را از دست داده و یا دچار محدودیت در این زمینه شده اند. پرداخت خسارات مالی ناشی از این اقدامات تبهکارانه نسبت به زنان.

3-10 ضرورت تعیین سهم اشتغال بالاتر زنان نسبت به مردان، در مجموع پرسنل شاغل در دستگاههای دولتی. این امر برای جبران هر چه سریعتر تبعیضهای ضد انسانی اعمال شده علیه زنان و دموکراتیزاسیون همه جانبه دستگاههای دولتی، اهمیت دارد.

4-10 حق زنان به آموزشهای شغلی متعدد به هزینه دولت، بمنظور بهبود موقعیت آنان برای جذب شدن در بازار کار.

5-10 لغو فوری کار قراردادی و الزام سرمایه داران و دولت به استخدام فوری همه زنان و شاغلین موقت مؤسسات.

6-10 پرداخت دستمزد برابر در قبال کار برابر به زنان و مردان.

7-10 حق زنان جوینده کار به داشتن یک کار شایسته در سطح توانایی آنها؛ در غیر اینصورت پرداخت حق بیمه بیکاری کافی متناسب با استانداردهای سطح متوسط زندگی.
8-10 کاهش سن بازنشستگی زنان شاغل به حداکثر 50 سال.

9-10 ممنوعیت کار زنان در رشته های زیان آور برای سلامتی آنها.

10-10 ممنوعیت مطلق شب کاری زنان. شب کاری زنان در موارد اجتناب ناپذیر( حوزه پزشکی و تندرستی)، نباید حداکثر از دو بار در هفته تجاوز کند. تدابیری از این نوع در عین حال موجب کاهش نرخ بیکاری زنان در سطح معینی نیز میگردند.

11-10 حق برخورداری از امکانات نگهداری از کودکان در نزدیکی محل کار، بدون اینکه حفظ تماس شخصی مادر و کودک، به کسری از دستمزد مادر منجر گردد.

12-10 تسهیلات همه جانبه برای زنان شاغل ضمن دوران بارداری، تولد و نگهداری نوزادان.

13-10 حق زنان شاغل به استفاده از مرخصی قبل و پس از زایمان، حد اقل 1 و 3 ماه.

14-10 پرداخت حق فرزند ( اولاد ) متناسب با نیازهای رشد جسمی و فکری کودکان، افزایش منظم آن.

15-10 حق زنان در عدم پذیرش مشاغل زیانبار برای سلامتی جسمی و ظاهری، و یا نامناسب برای روحیات و روابط اجتماعی آنان. نظیر شرایط تحقیر آمیز، محل کاری تحت مسئولیت سرپرستان ضد زن و یا محیط کار خشن و عصبی کننده.

16-10 الزام هر مؤسسه ای به در نظر گرفتن نیازهای بهداشتی و تندرستی خاص زنان.

17-10 الزام کارخانجات و مؤسسات تولیدی/خدماتی به مشورت با یک نهاد تخصصی زنان در برنامه ریزیها و تعیین اهداف آتی خود، بمنظور رعایت موارد ویژه ناشی از شرایط کار زنان. دریافت مجوز تأسیس یک واحد تولیدی/ خدماتی، مشروط به درنظر گرفتن همه امور مربوط به رعایت حقوق زنان در محیط کار است.

18-10 حق بزرگترین اتحادیه زنان در کشور به ورود بدون اطلاع قبلی نماینده گان آن به محیط هر کارخانه، اداره و محل کار برای اطلاع و تماس مستقیم با زنان شاغل، بمنظور ممانعت از اعمال تبعیض علیه آنان.

19-10 تأسیس مراکز آموزش شغلی، تندرستی و سکونت برای زنان از خانواده جدا شده و کودکان کار، بکارگیری مدرن ترین روشهای آموزشی برای ادغام هر چه سریعتر این بخش از جامعه در شرایط یک زندگی شایسته.

20-10 حق خاص زنان در حفظ اطلاعات شخصی خود در محیط کار و جامعه. کسب اطلاعاتی از زنان از سوی فرد یا نهاد مافوق باید با در نظر گرفتن عدم آسیب رسانی به موقعیت زن در جامعه، صورت گیرد.

21-10 قائل شدن تسهیلات مالیاتی برای شرکتها و مؤسساتی که بهترین شرایط کار، خدمات بهداشتی و ترقی شغلی را برای زنان ایجاد کرده، در استخدام نیروی کار جدید، امتیازات خاصی را برای زنان منظور کنند.

22-10 قائل شدن امتیازات ویژه برای زنان در اقدام به فعالیتهای اقتصادی در بخش خصوصی، اعتبارات بانکی مناسب، تسهیلات مالیاتی متعدد و کمکهای تخصصی نامحدود. این امر باید به جبران هرچه سریعتر عقب مانده گیهای زنان در بخش خصوصی اقتصاد، در نتیجه سلطه یک رژیم ضد زن منجر گردد.
---------------------

11- اعلام خانواده بمثابه یک نهاد دموکراتیک؛ نظام رادیکال- دموکراتیک در ایران، نهاد خانواده را بمثابه ملک خصوصی مرد و یا والدین برسمیت نشناخته، آن را کانون زندگی انسانی شهروندان بالغ و داوطلب به زندگی مشترک تعریف نموده، ضمن پشتیبانی وسیع مالی - حقوقی از تشکیل از آن، بر ماهیت دموکراتیک- انسانی آن، تأکید مینماید.

1-11 برابر حقوقی همه اعضاء خانواده در قبال قوانین دموکراتیک و پیشرو.

2-11 تأسیس نهاد شهروندی خانواده و کودک. این نهاد اجتماعی، متشکل از سازمانهای مستقل زنان، نهادهای پژوهشی زنان و خانواده و ارگانهای دولتی ذینفع، در همه امور مربوط به زنان و خانواده در زمینه های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی، از موضع بهبود موقعیت زن و اعضای خانواده عمل خواهد نمود.

3-11 کمکهای مشورتی منظم به خانواده ها از سوی مددکاران وابسته به نهاد شهروندی خانواده و کودک.

4-11 حق زنان مجرد به بهره مندی از همه حقوق یک زن خانه دار و یا غیر شاغل. حق زنان مجرد به دریافت کمکهای تخصصی و مشورتی رایگان برای حفظ یک زندگی فردی موفق و یا تأسیس یک کانون زندگی مشترک.

5-11 اعلام کار خانه داری بعنوان یک شغل مولد و پرداخت حقوق ماهیانه منظم به زنان خانه دار، از سوی نهاد شهروندی خانواده و کودک.

6-11 ایجاد تسهیلات وسیع برای انجام کار خانگی رایج ( آشپزی، شستشو ونظافت ...) به کمک توسعه تکنولوژیک، برای به حد اقل رساندن این بخش از خانه داری و از این طریق آزاد ساختن وقت و انرژی زنان خانه دار برای کسب سیستماتیک و علمی دانش تعلیم و تربیت.

7-11 تأمین بیمه کامل و پرداخت حق بازنشستگی به زنان خانه دار از سوی نهاد شهروندی خانوده و کودک.

8-11 تعهد سرپرستان خانواده به ممانعت از تعرض مذهب به نهاد خانواده، بوِیژه در تربیت کودکان. ممنوعیت کشاندن افراد زیر 18 سال به مراسمهای مذهبی.

9-11 ممنوعیت مطلق اقدامات سرکوبگرانه در محیط خانواده علیه زنان و خردسالان.

10-11 تشویق سرپرستان خانواده به شرکت منظم و دراز مدت در سمینارهای آموزشی نهاد شهروندی خانواده و کودک تا کسب مدارک تحصیلی در رشته تعلیم و تربیت، همطراز با مدارک دانشگاهی.

11-11 پرداخت هزینه های ناشی از ازدواج و طلاق برای زنان از سوی نهاد شهروندی خانواده و کودک.

12-11 عدم اعتبار قانونی هر سطحی از رد و بدل ساختن پول مابین خانواده های طرفین ازدواج، تحت عنوان مهریه، شیربهاء و نظایر آن.

13-11 حق زنان برای درخواست تسهیلاتی بنفع همسران خود در محیط کار، هرگاه مرد در محیط خانواده بدلیل معضلات ناشی از شرایط کار در موقعیت حفظ یک مناسبات متوازن و قابل قبول در خانواده نباشد.

14-11 حق زنان برای شرکت در نشست تصمیم گیری پیرامون موقعیت شغلی همسران خود که به مواردی نظیر توبیخ و یا اخراج در محیط کار، مربوط میگردد.

15-11 حمایت دولتی وسیع از زنانی که بدلیل زندانی بودن همسران، خود بتنهایی سرپرستی خانواده را بعهده دارند.

16-11 حمایت وسیع دولتی از زنان در تشکیل خانواده و جبران هر چه سریعتر عوارض منفی ناشی از سلطه رژیم اسلامی بر زندگی آنان. قائل شدن امتیازات وسیع برای زنان مجرد، که به تشکیل خانواده اقدام کنند.

17-11 حمایت وسیع مالی از مردانی که در یک رابطه انسانی، دوستی و یا زندگی مشترک با زنان دارای آسیبهای جسمی قرار داشته و یا علاقمند به این امر گردند.

18-11 اعطای تابعیت ایرانی بدون موانع اداری به همسران و یا دوستان غیر ایرانی زنان، که تصمیم به شروع یک زندگی مشترک با یکدیگر گرفته اند.

19-11 الزام قانونی مرد به ترک اعتیاد و الکل، بهبود تندرستی و شرایط فکری خود، هرگاه از طریق زن و یا یک نهاد تخصصی ضرورت آن اعلام گردد.

20-11 برسمیت شناسی حق زنان در حفظ و یا ایجاد رابطه های پایدار بدلیل تمایلات جنسی مشابه. پذیرش آن بمثابه نوع جدیدی از زندگی مشترک شهروندان. ناظر بودن حقوق و تعهدات فردی- اجتماعی و قوانین خانواده بر این مناسبات. پیشنویس این قوانین باید از سوی سازمانها و نهادهای تخصصی زنان به کنگره و دولت ارائه گردند.

21-11 تأمین هزینه های مالی ناشی از نیازهای خاص زنان در بهبود شرایط جسمی و فکری خود، صرفنظر از موقعیت اجتماعی و شاغل بودن و یا غیر شاغل بودن.

22-11 تأسیس یک نهاد مرکزی هماهنگی پژوهشهای تندرستی و بانک اطلاعاتی ویژه برای توسعه همه جانبه شرایط بهداشت و تندرستی این بخش از شهروندان جامعه، از این طریق بهبود شرایط فردی و اجتماعی زنان در تشکیل خانواده و کسب موقعیت های شغلی شایسته.

23-11 گنجاندن ماده درسی ویژه در کتب درسی همه سطوح آموزشی که بهبود مناسبات دختران و پسران از سنین کودکی و نوجوانی را مد نظر داشته، انسان را از سنین اولیه رشد خود با درک روح اصل برابر حقوقی زنان و مردان آموزش دهد.

24-11 تشویق پسران از طرق متعدد به درک و رعایت اصل برابر حقوقی انسانها، برسمیت شناسی تواناییهای متنوع دختران از سوی آنان و رعایت ویژه گیهای زنان. احترام متقابل به خواهران و بچه های کوچکتر در محیط خانواده.

25-11 حمایت از مناسبات انسانی- عاطفی نوجوانان و جوانان دختر و پسر، آموزش و کمکهای مشورتی به آنها برای ایجاد مناسباتی شایسته رشد و آینده خود.

26-11 ضرورت آموزش مناسبات جنسی سالم و انسانی در جامعه و جلوگیری از دخالت مذهب و دولت در زندگی جنسی شهروندان. جامعه دموکراتیک از روابط باثبات در خانواده پشتیبانی نموده، زنان و مردان در یک خانواده را به شرکت در کلاسهای آموزشی و جلسات مشورتی، برای بهبود و تحکیم روابط میان خود، تشویق خواهد نمود.

27-11 حق زنان در ایران به استفاده از مزایای مثبت تکنولوژی ژن برای معالجه یک بیماری لاعلاج و یا برخی تغییرات جسمی و روحی مجاز در چهارچوب ارزشهای مشترک انسانی. حمایت دولتی برای توسعه تکنولوژی ژن بمنظور استفاده وسیع و سریع از آن در معالجه و برچیدن بیماریهای خاص زنان.

28-11 حق زنان به تصمیم گیری پیرامون سقط جنین. زن حق دارد در صورتی که آزمایشات پزشکی، ناروشنی سلامتی جنین را محرز سازند، مستقل از مرحله رشد جنین، از مراجع قانونی درخواست پذیرش با عمل سقط جنین را بنماید.

29-11 در صورتی که درخواست زن برای سقط جنین نه به موضوع بیماری و نقص عضو جنین، بلکه به عدم تمایل زن به داشتن فرزند، موضوع ترس و یا فقر مربوط باشد، جامعه باید از طریق پذیرش سرپرستی کامل کودک و یا ارائه مشوقهای لازم، تلاش کند از سقط جنین خودداری شود.

30-11 حق زن به سقط جنین در مراحل اولیه رشد جنین. زن حق دارد پیش از مرحله معینی از رشد جنین، خواست سقط جنین را نزد مراجع قانونی طرح نموده، خواستار توافق با آن گردد.

31-11 ضرورت توسعه و تجهیز تکنولوژیک هرچه بیشتر مراکز تندرستی در کشور و انجام متمرکز تحقیقات علمی برای شناسایی زودرس سلامتی جنین.
--------------------

12- تأمین تغذیه رایگان برای کودکان از روز تولد تا شروع تحصیل دبستانی.

1-12 اختصاص کلیه محصول خاویار کشور به این منظور.

2-12 تشویق خانواده ها به سپردن نوزادان و کودکان خردسال به مراکز نگهداری، تربیت و تغذیه مدرن.

3-12 پرداخت کمک هزینه کافی برای هزینه های شخصی کودکان و نوجوانان تا مراحل شروع زندگی مستقل، از سوی نهاد شهروندی خانواده و کودک.

4-12 توزیع مبلغی برای هزینه های شخصی به بچه ها از طریق یک نظام مرکزی و بکمک مدارس کشور، بجای پرداختن کامل حق فرزند به والدین.

5-12 روش فوق میتواند، کودکان و نوجوانان را با موضوع درآمد و چگونگی مدیریت هزینه آن، زودهنگام آشنا سازد. این بویژه، وجود سطح معینی از دریافتی برای کودکان را مستقل از وضعیت مالی خانواده آنها، امکانپذیر میسازد
.
*** *** ***

* این محل در تهران از سوی مأمورین رژیم اسلامی، میدان " هفت تیر" نامگذاری شده است. در روز 7 تیر سال 1360، از طریق انفجار بمبی در مرکز حزب فاشیستی جمهوری اسلامی در تهران، بیش از 75 نفر از سران و مسئولین رژیم، از جمله بهشتی جنایتکار کشته شدند. از سوی این نگارنده، این نوع اسامی خیابانها و مکانها، نه در متن اصلی مقاله، بلکه با اعلام انزجار از چنین نامگذاریهای ضد دموکراتیک، تنها در زیر نویس متن قید خواهند شد.

** در خواستهای ارائه شده در بالا، شامل مواد بخش زنان از مجموعه در خواستهایی است، که تحت عنوان " طرح اولیه قطعنامه هایی برای ارائه به کنگره شوراها "، بزودی منتشر میگردد. همچنین ممکن است، برخی تغییرات کوچک در مقایسه با متن بالا، ضرورت پیدا کنند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

سرنگونی رژیم ترور اسلامی - اعلام آزادیهای عمومی - فراخوان کنگره شوراها

کنگره شوراها یک کنگره عمومی است که در لحظات سرنگونی رژیم اسلامی، از تجمع نماینده گان شوراها، سندیکاها و اتحادیه ها، کمیته ها، نهادها و ارگانهای صنفی و دموکراتیک همه اقشار و طبقات سهیم در سرنگونی رژیم اسلامی، در داخل کشور تشکیل میگردد. این کنگره، از قدرت گیری سازمان مجاهدین و سلطنت طلبان، بمثابه جریانات ارتجاعی و سرکوبگر ممانعت بعمل آورده، راه سوء استفاده از خلاء قدرت برای شروع کشمکشهای قومی، توسل به تخریب و انتقام جویی را سد نموده، خطوط کلی نظام سیاسی آتی را روشن ساخته، موعد انتخابات ارگانهای دائمی در کشور را معین میکند.
----------------------
http://www.j-shoraii.blogspot.com/ damawand58@yahoo.com
http://www.kapital.blogfa.com/ http://www.behkish.blogfa.com/

اکبر تک دهقان، 1 تیر 1385- 22 ژوئن 2006