25 آذر 1385- 16 دسامبر 2006
روز 21 آذر سال 1385، مصادف با 60 مین سالگرد تهاجم جنایتکارانه ارتش رژیم پهلوی به آذربایجان و کردستان، در سال 1325 خورشیدی است. در این روز تلخ، دولت انقلابی- دموکراتیک در آذربایجان، تحت رهبری کمونیست پیگیر، انترناسیونالیست و سازمانده برجسته جنبش کارگری، رفیق جعفر پیشه وری، و دولت دموکراتیک قاضی محمد در مهاباد، قادر به مقاومت نگشته، سقوط کردند.
درهم شکستن جنبش انقلابی- دموکراتیک در آذربایجان، بمثابه جناح چپ انقلابی جنبشهای دموکراتیک- کارگری در این مقطع، نتایج بسیار مهلکی برای جامعه ایران بدنبال داشت. اولین نتیجه تغییر توازن قوای سیاسی در جامعه به نفع رژیم پهلوی و قدرتهای امپریالیستی، تقویت جبهه ارتجاع، و انجام کودتای امپریالیستی 28 مرداد سال 32 بود. امروز دیگر کسی نیست که این واقعیت را انکار کند، که استقرار رژیم ترور اسلامی و ارتکاب اینهمه جنایت علیه مردم، از نتایج تبعی این اقدام تبهکارانه دربار پهلوی و راهزنان بین المللی حامی آن بود.
تهاجم ارتش رژیم پهلوی به آذربایجان و کردستان، به قتل عام توده های زحمتکش و مبارز منجر شده، بویژه، آذربایجان را به عرصه خلق کشی رژیم جنایتکار سلطنتی مبدل ساخت. دهها هزار نفر از مردم زحمتکش، بدلیل ایجاد یک نظام دموکراتیک و عادلانه و استفاده از زبان مادری، مجازات گشته، گروه گروه به دار آویخته شده، در کوچه و خیابان به قتل رسیدند. در حالیکه، دولت پیشه وری طی فقط یک سال، دست به چنان اقدامات مردمی و دموکراتیک زد، که تا امروز، در میان کلیه کشورهای خاورمیانه، غیر قابل مقایسه باقی مانده است.
یاد آوری این روز دردناک، در عین حال تأکید بر تجربیات و ذخایر تئوری و پراتیک چپ انقلابی در ایران است. اهداف امروز طبقه کارگر ایران، بمثابه تنها نیروی تا به آخر پیگیر در انقلاب کنونی، از همه جنبشهای انقلابی گذشته در تاریخ معاصر کشور، از جمله، تجارب ارزشمند دولت سوسیالیستی و دموکراتیک پیشه وری، تأثیر گرفته است.
-------------------------------
خوانند گرامی، در صورت علاقمندی شما را به مطالعه مطلبی در همین رابطه، که سال گذشته از سوی نگارنده این سطور منتشر گشت، دعوت میکنم.
http://j-shoraii.blogspot.com/2005/12/blog-post_19.html
