تهاجم رژیم اسلامی بقصد تشدید هر چه بیشتر شرایط سرکوب در کشور، موجب تعطیلی دهها نهاد، انجمن و روزنامه در سراسر کشور گردیده است. در این میان، تعطیل روزنامه شرق و مجلات نامه و حافظ، بیشترین ضربات را به شاغلین این رسانه ها وارد آورده، به بیکاری بیش از هزار نفر از کارکنان مؤسسات فوق، منجر شده است. تبهکاری رژیم اسلامی که دیگر حد و مرزی نمیشناسد، در پی جنگ اخیر لبنان آشکارا افزایش یافته، آخرین آثار جانبی بازمانده از اعتراضات گذشته مردم، بویژه در دهه هفتاد را نیز، زیر سوال برده است.
سرکوبگری حکومت اسلامی در دور جدید آن خصوصاً، متوجه روزنامه ها، نشریات و سایتهای اینترنتی گردیده است؛ حتی در روزهای گذشته، از تعطیلی دهها نشریه و بیش از 10 میلیون سایت اینترنتی، گزارش میرسد. این بویژه از آنرو اهمیت دارد، که در جامعه تحت سلطه سانسور و سرکوب فاشیستی، بخشی از تحصیل کرده گان کشور نیز، در رسانه های همگانی شاغل شده، از این طریق، تأمین حد اقلی از نیازهای اولیه زندگی خود را، در کشوری با سطح ناچیز تأمین اجتماعی، تضمین میکنند. تعطیلی روزنامه های بزرگ نظیر روزنامه شرق، بطور مستقیم و غیر مستقیم، بازی با زندگی شغلی هزاران نفر در مؤسسات جنبی آنها، یعنی چاپخانه ها، حمل و نقل مطبوعات و اماکن توزیع خرد را نیز شامل میگردد. رژیمی که حیات نفرت انگیز آن، جز نکبت و ویرانی و آدم کشی، دست آورد دیگری نداشته است، با تعطیلی بیرحمانه محل کار شهروندان، آگاهانه بر این شرایط جهنمی دامن زده، مردم را به عقب نشستن از خواستهای بحق خود، ناچار میسازد.
تهاجم کنونی به نهادها و رسانه های قانونی از سوی دیگر، با تکیه بر دلایل سیاسی روز نیز قابل توضیح است. جنگ اخیر لبنان به موقعیت رژیم اسلامی در منطقه و در کشمکش با رقیبان آن لطمه وارد آورده، هیچ نوعی از رجز خوانی و" رزمایش" پوشالی، و یا ادعای تولید این قطعه و آن وسیله جنگی، قادر به جبران آن نیست. حکومت اسلامی که به قدرت بسیج نیرو در رقابت با رقیب خود امید بسته، تا چند ماه قبل، فاتحانه شعار" پاک کردن اسرائیل از روی نقشه زمین" را سر میداد، با حریفانی وحشی تر از خود روبرو شده، پایگاه نظامی مهم خود در لبنان را، که طی 27 سال با صرف صدها میلیون دلار برپا ساخته بود، در فاصله یک ماه از دست داد. این شکست با تحمیل خسارت سنگین به مردم لبنان، در عین حال، به تغییری جدی در شرایط قدرت در خاورمیانه انجامید. عکس العمل حکومت اسلامی به ناکامی جدید آن، که در سطحی، با شکست در جنگ ارتجاعی 8 ساله، در سال 1367 قابل مقایسه است، نظیر دوره فوق، تهاجم هر چه بیشتر به مردم، برای جلوگیری از گسترش اعتراضات آنان است. تهدید و اعمال فشار تا حد مرگ به زندانیان سیاسی، ادامه بی اعتنایی به خواسته های کارگران اخراجی شرکت واحد، و تهاجم وسیع به رسانه های قانونی، خود بنوعی، از نشانه های واکنش رژیم اسلامی به شرایط جدید سیاسی در منطقه است. این بویژه اهمیت دارد از آنجا که، ادامه منازعات هسته ای در شکل گذشته، در پرتو تغییر توازان قوای سیاسی در خاورمیانه، دیگر ممکن نبوده، طرفهای فاتح، در انتظار تغییراتی جدی در این زمینه هستند.
رژیم اسلامی در دور جدید سرکوب از یک سال قبل، ظاهراً موفق به تصرف سنگرهای جدیدی شده، موقعیت خود را در برابر مردم، تحکیم نموده است. اما این واقعیت، تنها سطح وقایع را بیان نموده، هنوز چیزی از آینده حتی نزدیک این رژیم پلید را، روشن نمی سازد. گسترش مداوم اعتراضات توده ای و تشدید رقابتهای بین المللی، بمثابه خصلت نمای شرایط سیاسی کشور، مستقل از اقدامات سرکوبگرانه کنونی، تأثیر قاطع خود را بر تحولات سیاسی باقی گذارده، دور جدید توحش دسته جات حاکم را بعد از مدتی بی اثر خواهند ساخت. رژیم اسلامی قادر نیست در شرایط داخلی و بین المللی متفاوت از سال 67، درست به همان بربرمنشی روی آورده، جامعه را در محاق اختناق کامل فرو ببرد. مردمی که طی سالهای اخیر، شجاعت ابراز نظر و اعلام مخالفت با این ماشین درنده خویی را کسب کرده اند، حتی اگر بطور موضعی به اتخاذ روشهای احتیاط آمیز ناچار شوند، دیگر قادر به بازگشت به عادات و روحیات انسانهای مرعوب شده سالهای گذشته نیستند؛ از آنجا که جامعه بلحاظ کیفی رشد کرده، شرایط جهانی دچار تغییر گشته، و دوره های سپری شده، دیگر وجود خارجی ندارند.
دفاع از روزنامه نگاران، کارمندان و کارگران، و خواست بازگشایی رسانه های تعطیل شده نظیر روزنامه شرق و ماهنامه نامه، لزوماً بمعنای دفاع از خط و مشی سیاسی این مؤسسات نیست. از این رو باید ضمن محکومیت اقدامات رژیم که بهرحال تماماً سرکوبگرانه است، بعنوان گرایشها و عناصر چپ مبارز، از بازگشت به کار همه کارکنان روزنامه ها و حق امنیت شغلی آنان، حمایت نمود.
* * *
سرنگونی رژیم ترور اسلامی - اعلام آزادیهای عمومی - فراخوان کنگره شوراها
کنگره شوراها یک کنگره عمومی است، که در لحظات سرنگونی رژیم اسلامی، از تجمع نماینده گان شوراها، سندیکاها و اتحادیه ها، کمیته ها، نهادها و ارگانهای صنفی و دموکراتیک همه اقشار و طبقات سهیم در سرنگونی رژیم اسلامی، در داخل کشور تشکیل میگردد. این کنگره، از قدرت گیری سازمان مجاهدین و سلطنت طلبان، بمثابه جریانات ارتجاعی و سرکوبگر ممانعت بعمل آورده، راه سوء استفاده از خلاء قدرت برای شروع کشمکشهای قومی، توسل به تخریب و انتقام جویی را سد نموده، خطوط کلی نظام سیاسی آتی را روشن ساخته، موعد انتخابات ارگانهای دائمی در کشور را معین میکند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
طرح اولیه قطعنامه هایی برای ارائه به کنگره شوراها
http://www.iransos.com/maghaleh/08.06/tarhe%20avvalieyyeye%20ghat'name.htm
http://www.rojhelatpres.com/agust-06/30-2.htm
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اکبر تک دهقان، 22 شهریور 1385- 13 سپتامبر 2006
