توحش اسلامی در سیستان و بلوچستان

3 اسفند 1385- 22 فوریه 2007

مأموران رژیم اسلامی در زاهدان در اقدامی سریع و انتقام جویانه، یکی از شهروندان را به اعدام محکوم کرده، بلافاصله دست به قتل او در ملاء عام زدند. زندانی سیاسی، نصرالله شنبه زهی، در روز 25 بهمن، بدنبال انفجار یک بمب در مسیر عبور پاسداران سرکوبگر رژیم در زاهدان، بازداشت گردید. بنا به شواهد متعددی، او تحت شکنجه های طاقت فرسا، به وابستگی احتمالی خود به جریان" جنبش مقاومت مردمی ایران" اعتراف نموده، که طی برنامه ای 2 دقیقه ای از کانال تلویزیون دولتی " هامون"، پخش میگردد؛ سازمان مزبور اما دلیل اصلی بازداشت او را، وابستگی خانواده گی نصرالله شنبه زهی به مسئول اصلی این سازمان، اعلام میکند. زندانی سیاسی مزبور در روز 29 بهمن طی دادگاهی فرمایشی، بدون داشتن وکیل مدافع، به اعدام محکوم شده، پیش از ظهر روز بعد، در مرکز شهر زاهدان به دار آویخته میشود. جنایت رژیم در زاهدان، اولین و آخرین از نوع خود نبوده، باید به انتظار آدمکشیهای آتی این رژیم درنده خو نشست.

رژیم اسلامی اما از بازداشت و اعدام سریع زندانی سیاسی نامبرده، همچنین اهداف سیاسی معینی را دنبال کرده، صرفاً به انتقام جویی کور متوسل نشده است:

1- مأمورین رژیم، قبل از هر چیر، قصد ایجاد رعب و وحشت در میان مردم، و جلوگیری از پیوستن هر چه بیشتر جوانان این منطقه، به مبارزه مسلحانه را تعقیب میکنند.

2- رژیم اسلامی از این طریق، یعنی سیاست سرکوب حداکثر و نابودی فیزیکی یک سازمان مسلح، تلاش میکند، نسل جوان کشور را که بتدریج به مبارزه فعالانه کشیده میشود، به عقب نشینی و توسل به اشکال بی آزار اعتراضات، نظیر طومارنویسی و نامه نگاری سوق دهد. بازداشتها و اعدامهای سریع مخالفین سیاسی، که سیاست اصلی رژیم حاکم در دهه 60 محسوب میگردید، در شرایط کنونی، جلوگیری از رشد اعتراضات توده ای را هدف خود قرار داده است.

3- دست زدن به سیاست سرکوب کور در منطقه، بویژه در شرایط تشدید تخاصمات میان رژیم اسلامی و رقبای اسرائیلی و غربی آن، در عین حال دامن زدن به اختلافات درونی میان گروهبندی های مختلف جمعیتی و مذهبی در سیستان و بلوچستان را مد نظر دارد. رژیم اسلامی تلاش میکند، با ایجاد چنین کشمکشهایی، انرژی مبارزاتی مردم را به هرز برده، توده های مردم را به جان یکدیگر انداخته، از آن بمنظور تحکیم سلطه بربرمنشانه خود، بهره برداری کند.

4- بازداشت و اعدام سریع مبارزین، در همان حال، کشاندن " جنبش مقاومت مردمی ایران"، به اقدامات عکس العملی و انتقام کشی ناشی از واکنش عصبی را دنبال میکند. از این طریق باید سازمان فوق به مواضع افراطی و غیردموکراتیک غلطیده، مسئولین آن، توازن در تصمیم گیری و اقدامات خود را از دست بدهند. روشن است، در چنین حالتی به اعتبار اجتماعی یک سازمان سیاسی لطمه وارد آمده، جبران آن بساده گی میسر نیست. از این گذشته، توسل به اقدامات عکس العملی از سوی مبارزین، بدلیل فقدان آماده گی لازم، باعث ایجاد درهم ریختگی در کار تشکیلاتی گشته، چه بسا رعایت مسائل امنیتی را مشکل سازد. در اینصورت دست رژیم، برای وارد آوردن ضربات بعدی به واحدهای شهری و نفرات مخفی آن، بازتر میشود.

برای مبارزین جوان در سیستان و بلوچستان باید کاملاً روشن باشد، که مقاومت مسلحانه در برابر یک رژیم فاشیستی، به حقوق دموکراتیک شهروندان تعلق دارد. از این رو، احزاب و یا عناصر اپوزیسیون مقیم خارج از کشور و یا دولتهای خارجی، مجاز به نفی آن، که مفهومی جز همدستی غیرمستقیم با رژیم اسلامی ندارد، نیستند. محکومیت عملیات مسلحانه در زاهدان از سوی شورای امنیت سازمان ملل، در تناقض آشکار با بیانیه جهانی حقوق بشر و سیاستهای عمومی این سازمان قرار دارد، که توسل به قهر را در شرایط سلطه یک رژیم جنایتکار، حق مردم میداند. به همین دلیل، این سازمان خود طی چندین دهه، با مقاومت کننده گان در موارد متعددی وارد مذاکره شده، به انعقاد توافقات سیاسی رسمی با آنان، مبادرت نموده است. اقدام دبیرکل جدید و شورای امنیت این سازمان، رسماً بدرخواست رژیم اسلامی و حمایت روسیه انجام گرفت. این عمل، صرفاً درچهارچوب نوعی امتیازدهی برای تشویق این رژیم به پذیرش مصوبه شورای امنیت، دائر بر تعلیق غنی سازی اورانیوم تا 21 فوریه، قابل بررسی بوده، فاقد هرگونه اعتباری برای مردم و سازمانهای سیاسی ایرانی است.

یک سازمان مسلح همچنین، باید سطح کیفی آموزش سیاسی، نظامی و امنیتی اعضاء خود را، مداوماً بهبود بخشیده، آنها را با روح احترام به حقوق مردم و دست آوردهای جنبشهای انقلابی در ایران و جهان، آموزش دهد. چنین حزبی، باید از هرگونه اقدامات صرفاً انتقام جویانه، احساسی، شتابزده، خرده کاری و یا نمایشی- ژورنالیستی ( نظیر فیلم برداری از عملیات نظامی) خودداری نماید. فعالیت عملی یک سازمان سیاسی- نظامی، باید ضمن رعایت مطلق مسائل امنیتی، گام به گام به سطح مبارزه مسلحانه حرفه ای و مسئول در برابر مردم و سرنوشت کشور، ارتقاء یابد. هرگونه اقدامات ناشی از میدان دادن به هیجانات و واکنشهای عصبی، این روند را بکلی مختل کرده، پس از مدت کوتاهی، تشکیلات را برای مامورین و جاسوسان رژیم نفوذ پذیر ساخته، ضربات سنگین و نابود کننده ای را، متوجه آن خواهد نمود

----------------------------------

سرنگونی رژیم ترور اسلامی - اعلام آزادیهای عمومی - فراخوان کنگره شوراها

کنگره شوراها یک کنگره عمومی است، که در لحظات سرنگونی رژیم اسلامی، از تجمع نماینده گان شوراها، سندیکاها و اتحادیه ها، کمیته ها، نهادها و ارگانهای صنفی و دموکراتیک همه اقشار و طبقات سهیم در سرنگونی رژیم اسلامی، در داخل کشور تشکیل میگردد. این کنگره، از قدرت گیری سازمان مجاهدین و سلطنت طلبان، بمثابه جریانات ارتجاعی و سرکوبگر ممانعت بعمل آورده، راه سوء استفاده از خلاء قدرت برای شروع کشمکشهای قومی، توسل به تخریب و انتقام جویی را سد نموده، خطوط کلی نظام سیاسی آتی را روشن ساخته، موعد انتخابات ارگانهای دائمی در کشور را معین میکند.
-----------------------------------
طرح اولیه قطعنامه هایی برای ارائه به کنگره شوراها

www.toumaj.blogfa.com
-----------------------------------
شماره حساب بانکی برای کمک مالی به کارگران اخراجی شرکت واحد تهران

بانک ملی ایران- تهران شعبه پل تهران نو، کد بانک 134، حساب قرض الحسنه شماره 732280 به نام آقایان: داوود نظری، ابراهیم مددی و ناصر غلامی. از هر بانکی در خارج از کشور میتوان با پرکردن فرم مخصوص، مستقیماً به شماره حساب فوق، پول واریز کرد. همچنین با انعقاد قرارداد ثابت با بانک، میتوان به ارسال منظم پول، چه ماهانه و چه 2 یا 3 ماه یکبار، به حساب فوق اقدام نمود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ