! کاش " مسلسل پشت شیشه مال من" بود

" صورتم افتاد روی خونی که از بینی ام بر زمین ریخته بود. پاهایم را بر زمین زدم و هق هق گریه کردم. دلم می خواست مسلسل پشت شیشه مال من باشد."

صمد بهرنگی، 24 ساعت در خواب و بیداری، تابستان 1347