در افغانستان چه میگذرد؟

بازتکثیر از وبلاگ جمهوری شورایی

!خواننده گرامی

متنی که در زیر میخوانید، گزارش شکایت مردم یکی از روستاهای افغانستان به رئیس جمهور این کشور، حمید کرزای است. در این گزارش، نماینده روستاییان محروم شرح میدهد، که چگونه سربازان آمریکایی و مأمورین دولتی افغانی همراه آنها، به سراغ مردم رفته، و به چه شیوه ضد انسانی، به خانه گردی، بازجویی و شکنجه، گروگانگیری، دزدی اموال مردم، ایجاد رعب و وحشت و سرانجام قتل یک روستایی بیگناه و ناشنوا، دست زده اند. این گزارش و اخباری از این دست، باید هرچه بیشتر به عناصر ضد کمونیست و مشتاق تهاجم امپریالیستی به کشور نشان دهد، این سرباز جامعه " متمدن" غربی، یک هیولا و" دموکراسی" ادعایی آنها، عین بربریت است.

- منبع گزارش، در زیر قید شده است. نکات درون علامت [ ]، علامت گذاریهای دستوری، و تأکیدات از طریق خط کشی، از وبلاگ جمهوری شورایی است. همچنین عبارت " بنام خداوند..." در اول نامه، در بازتکثیر حذف شده است. این وبلاگ، روش فوق را درهمه موارد مشابه نیز، بکار میبندد.
--------------------------------

نامه سرگشاده نماینده اهالی قریه میاخیل به کارزای

نامه سرگشاده حاوی ندای دادخواهانه اهالی قریه میاخیل ولسوالی موسهی

عنوانی رئیس جمهور جمهوری اسلامی افغانستان جلالتمآب رئیس جمهور!

به نمایندگی از اهالی قریه میاخیل ولسوالی موسهی ولایت کابل سلام و احتراماتم را بپذیرید.

طی این نامه، توجه تانرا به حادثه اسفبار و اهانت آمیزی معطوف میدارم، که احساسات مردم منطقه را شدیدا جریحه دار ساخته است. امیدوارم تا در[ این]، زمینه اقدام عاجل و جدی نمایید

حوالی ساعت دو بجه شب چهارشنبه 24/25 عقرب سال جاری، در حالیکه باران بشدت میبارید، سروصدا در بیرون خانه، مرا از خواب بیدار کرد. هنگامیکه من سراسیمه و خواب آلود به حویلی برآمدم، ناگهان عساکر خارجی و داخلی، با مشت و لگد و قنداق تفنگ هایشان، به سر و بدنم فرو ریختند. تا خواستم واقف احوال گردم، آنها در حالیکه با خریطه سیاهی، سر و رویم را پوشانیده و دستانم را محکم از پشت بستند، سرم را بزمین و دیوار کوفته و پیهم از من میپرسیدند، تا محل اخفای گلبدین، حقانی و سلاحها را برایشان نشان بدهم. وقتی من اظهار بی اطلاعی کردم، آنان وحشیانه تر از پیش، مرا مورد لت و کوب قرار دادند.مدتی نگذشته بود، که همه مردان و زنان را از خانه ها بیرون آورده، و در حالیکه 15 تن از مردان را همانند من، مورد بازپرس و شکنجه قرار دادند، با سگهای هولناکتر از خود شان، به تلاشی [جستجوی] خانه ها پرداختند. آنها بعد از آنکه آرد و روغن و شیر و ماست را بهم ریخته، دروازه و کلکینهای چند را شکستند، حتی یک طفل شیرخواره را نیز زیر باران و در بین گل و لای، از قنداق کشیده، تلاشی کردند. هنگام تلاشی، آنها تیلیفونهای موبایل، پول نقد و جواهرات را با خود برده و شیشه موترها را، در جستجوی اسناد درهم شکستند.در جریان بازپرسی و شکنجه، محمد عزیز فرزند جمعه گل ( مشهور به ملک ) را حلقه آویز نموده و بعدا با شلیک دو مرمی به سرش، به شهادت رسانیدند. در جریان شکنجه، دست و پای این دهقان 27 ساله را، که از نعمت شنوایی عاجز بود، شکستانده و بدنش را با سر برچه، زخمی ساخته بودند. این مبارزین ضد تروریزم و مدافعین آزادی، قبل از روشنایی صبح، در حالیکه دروازه های دخولی منازل ما را، ماین فرش[ مین گذاری] نموده، فضا را با چراغ های مخصوص روشن ساخته بودند، سایر مردان را چشم و روی بسته رها کرده، و چهارتن، هر یک امان الله و سید آقا فرزندان محمد اکبر، عزت الله فرزند محمد اکرم و امرالله مشهور به قند فرزند محمد شریف را با خود بردند، که شخص اخیر، تکلیف عصبی ( بیمار روانی ) داشته، و همه تا هنوز لا درک اند[ قادر به درک نیستند]. نکته دردناک اینست، که آنها بخاطر شهادت محمد عزیز، معذرت خواستند، زیرا " او بیگناه بود". روز بعد وقتی به ولسوالی موسهی عارض و شاکی شدیم، ایشان اظهار بی اطلاعی نمودند، در حالیکه مدیر امنیت ولسوالی[ به روستا آمده]، به جمع آوری روپوشها، دستبند ها و چراغها پرداخته، و یک گروپ ماین پاکی [ مین روب]، ماین ها را دور کردند. همان روز جهت شرح حال، بمقام ولایت کابل شتافتیم. والی کابل بخاطر کشف واقعیت، قوماندان فرانسوی، ایتالوی و جرمنی آیساف را احضار نمود، که آنها نیز از وقوع چنین حادثه ای اظهار بی اطلاعی نموده، و این عمل را احتمالا کار امریکائیان دانستند. والی کابل تعهد هر نوع همکاری و جبران خساره را نمود، که تا حال از آن خبری نیست.ما که پیوسته و تحت هرگونه شرایطی، متعهد به خدمت صادقانه به مردم و میهن عزیز خویش بوده، و از پالیسی های مردمی و صلحجویانه دولت اسلامی افغانستان، پشتیبانی و حمایت نموده ایم، از شما احترامانه تقاضا مینماییم تا:

• در صورت اثبات ادعا، دریافت مدرکی و یا حتی پیدا نمودن یک پوچک مرمی [ پوکه فشنگ]، حاضر به پذیرش

هر نوع مجازات هستیم.

• در صورت عدم اثبات ادعا، خواهان اعاده حیثیت و جبران خسارت میباشیم.

• در صورت بی التفاتی از عواقب وخیم این حادثه جنایتبار، غیر انسانی و منافی با ارزشهای افغانی، هشدار میدهیم.

از توجه و اقدام عاجل تان در[ این] زمینه، قبلا و قلبا سپاسگذارم.

(با عرض احترام،محمد ابراهیم میاخیل( بنمایندگی از اهالی قریه میاخیل ولسوالی موسهی ولایت کابل

نقلی از این نامه به کمیسیون های سمع شکایات مشرانو جرگه و ولسی جرگه، کمیسیون مستقل حقوق بشر، کمیسیون تحکیم صلح و رسانه های اطلاعات جمعی، فرستاده شده است.
-------------------------------
به نقل از سایت ایران امروز، در نشانی زیر:
http://www.iran-emrooz.net/index.php?/world/print/11081 /
Wed 22 11 2006 18:45
اقتباس از سايت کابل پرس
--------------------------------