کارگران و روشنفکران

یادداشتهای اولیه
­­­­ـــــــــــــــــــــــــــ
موضوع تعریف ماهیت و موقعیت روشنفکران و توده کارگران یک بحث دائمی، در شروع هر دور تازه ای از قدرت گیری جنبشهای کارگری- انقلابی در جامعه است. هر نسل جدیدی از نقش آفرینان تحولات اجتماعی، مقولات و مسائل مربوط به مبارزه سیاسی و یا ناظر بر موقعیت اجتماعی خود را، از موضع ونگرشی ناشی از زندگی در شرایط جامعه و جهان خود، درک می کند. برگشت به مبانی تئوری و دست آوردهای پراتیک مبارزات نسلهای گذشته، از فیلتر موقعیت نیروها و شرایط جدید عبور کرده، برای طبقات و اقشار اجتماعی دخیل در کشمکشهای این لحظه، در اشکال دیگری نمایان می شوند. مراجعه به مبانی تئوریک و تجارب پراتیک جنبشهای انقلابی، حتی با وفاداری کامل به محتوای آنها و ادامه سنتهای انقلابی، به معنی نقل یک به یک، و وفاداری مذهبی گونه به این تجارب نیست. مقوله توده و روشنفکر، شرایط شکل گیری رابطه این دو نیرو، و نقش آن در مبارزات انقلابی، از جمله این مقولات است. تجربه تشکیل سازمان چریکهای فدایی خلق ایران و پیدایش نسل جدید کارگران کمونیست و در کنار آن، شکل گیری قشر روشنفکران سیاسی و فعالین مبارزات صنفی در دوران اوج گیری و زوال انقلاب بهمن، به پرداختن به برخی جزئیات در موضوع بالا کمک خواهد کرد.