!زنده باد اول ماه مه 1385 در ایران
:اتحاد و بسیج نیرو
!علیه جنایات رژیم اسلامی
!علیه تبهکاریهای سرمایه داران
!علیه تجاوز امپریالیستی
***********************
!آینده هولناکی که در پیش است
در مقابل چشمان مردم ایران و تمام جهان، رژیم اسلامی گام به گام به سوی تشدید شرایط سرکوب پیش میرود. شدت گیری اقدامات وحشیانه تحت عنوان قصاص اسلامی، جداسازی و تهدید، اخراج و محروم سازی دانشجویان از تحصیل، انتصاب آخوند و پاسدار به عنوان استاندار و رئیس دانشگاه، ایجاد محدودیتهای وسیع برای روزنامه های مجاز، سایتهای اینترنتی، و صدور محکومیتهای پی در پی برای دانشجویان، وبلاگ نویسان، و روزنامه نگاران بطور بی سابقه ای اوج گرفته است. در هفته های اخیر بویژه اعمال فشار علیه زندانیان سیاسی، صدور حکم زندان برای کارگران برگزار کننده مراسم اول ماه مه، و در روز اول دی ماه نیز، بازداشت 8 نفر از مسئولین سندیکای کارگران شرکت واحد در تهران، از جدید ترین نشانه های گسترش سرکوب آشکار توده های مردم است. رژیم اسلامی، با سرعت کشور را به سمت شرایطی سوق می دهد، که امکان دست زدن به یک جنگ خارجی و در پناه آن، توسل به کشتار های دسته جمعی را فراهم کند. در اتخاذ چنین سیاستی که برای رژیم اسلامی حکم تیر آخر را دارد، بدون هیچ تردیدی جناحهای اصلی شریک در قدرت، به اتفاق نظر دست یافته اند.
رژیم اسلامی هم اینک در حاکم ساختن شرایط هولناک سرکوب گسترده آتی، چندین گام پیشروی کرده است. در روز 9 آذر، جلادان رژیم در شهر اهواز، دست و پای یک زندانی را در روز روشن و در مقابل چشمان تماشاچیان قطع کردند. صبح روز 29 آذر نیز، سه زندانی را در استادیوم ورزشی شهر سبزوار، به دار آویختند. دژخیمان رژیم در این مورد بویژه، با بکار گیری روشهایی نظیر دسته جات طالبان در افغانستان، پیام روشنی به مردم ایران دادند. همچنین اخبار متعددی از اعدامهای علنی در هفته های اخیر، یورش به مجالس شخصی و خانواده گی، و بستن کافی نت ها گزارش شده اند. در فاصله دیروز تا این لحظه نیز، دو زندانی در شهرهای ارومیه و سقز در ملاء عام اعدام شده اند. موارد بسیاری از توسل به ضد انسانی ترین شکل سرکوب، حکایت از تصمیم سران رژیم بر شروع اقدامات جدی، برای به شکست کشاندن دور کنونی مبارزات مردم ایران می کنند. بازداشت مسئولین سندیکای کارگران شرکت واحد در روز اول دی، بوضوح اوج گیری اقدامات سرکوبگرانه، پس از تعیین احمدی نژاد را آشکار می سازد. در شرایط فعلی، رژیم اسلامی به سوی تبدیل فضای سیاسی کشور به دوره ای نظیر دهه 60، پیش می رود. شروع هر سطحی از درگیری نظامی خارجی، برای دسته جات حاکم امکان کشتارهای وسیعی از مخالفان را فراهم آورده، مبارزات توده ای کنونی بر علیه آن را به شکست کشانده، و دور دیگری از ادامه حیات ننگین آن را ممکن می سازد. توسل به اقدامات سرکوبگرانه نظیر دهه 60، در عین حال دست قدرتهای بین المللی را برای دخالتهای نظامی وسیعتر باز کرده، امکان هر گونه تأثیر گذاری را از سوی مردم سلب نموده، سرنوشت کشور و زندگی توده های مردم را به سوی جنگ و فروپاشی سوق می دهد.
از سوی دیگر رژیم اسلامی درهفته های اخیر، علناً دست به تحریکات سیاسی و نظامی بر علیه اسرائیل، با هدف تشویق آن به انجام حملات هوایی بر علیه مراکز هسته ای خود می زند. این بویژه از آن رو اهمیت دارد که محدودیت های کنونی دولت آمریکا در برخورد نظامی با رژیم، از دید دولت اسرائیل نیز به امکان تولید سلاحهای هسته ای توسط آن طی چند ماه آتی، منجر می شود. در این میان اخبار و اطلاعات بسیاری، به موضوع عبور قدرتهای بین المللی و منطقه ای، به فاز جدیدی از برخورد به رژیم اسلامی طی 3 تا 6 ماه آتی، خبر می دهند. بویژه دولت آمریکا، با اتخاذ یک سیاست گمراه کننده، به رژیم اسلامی امکان فعال ساختن کنترل شده مراکز هسته ای خود را داده و از این طریق برای اقدامات نظامی احتمالی، اسناد قابل اتکاء تری در مقایسه با مورد عراق، فراهم می سازد. قدرتهای غربی در دو هفته گذشته، همچنین به موضوع نقض حقوق بشر از سوی رِژیم اسلامی پرداخته، تلاش می کنند، برای وادار ساختن آن به تغییر سیاستهای هسته ای خود، عامل فشار جدیدی را در کشمکشهای کنونی وارد نمایند. اما دولتهای غربی در جهان و هم اینک در عراق نیز، پرونده قطوری از نقض بدیهی ترین حقوق انسانی را به نام خود ثبت کرده اند؛ از این رو، در موقعیت امتیاز گیری از رژیم اسلامی با بکار گیری عامل ضرورت رعایت حقوق بشر در ایران نیستند. در کنار همه اینها، باید با تأکید به عامل عدم وجود یک آلترناتیو سازمانیافته و قابل محاسبه، چه برای مردم و چه برای قدرتهای بین المللی اشاره کرد. فقدان یک جایگزین سیاسی که حد اقل برای یکی از طرفین قابل اعتماد باشد، عرصه را برای رشد و مقبولیت سیاستهای مخرب نیز از همه طرف، و بی تفاوتی سیاسی از سوی توده های مردم در لحظات تعیین کننده، آماده ساخته است.
برای همه سران رژیم و آدم کشان خیابانی آنها، که 27 سال است به جان مردم ایران افتاده اند، ادامه سلطه و جان به در بردن از شرایط تهدید آمیز داخلی و بین المللی، موضوع شوخی و هیچ سطحی از " سهل انگاری" نیست. رژیم اسلامی تحت هیچ شرایطی به کمترین عقب نشینی حقیقی در مقابل مردم و حریفان ناراضی آن در عرصه جهانی، تن نخواهد داد. در حالیکه ادامه وضعیت کنونی، یعنی رشد مداوم مبارزات توده ای، درست همان عاملی است که موضوع بود و نبود آن را به عنوان یک واقعیت عینی، در برابر آن قرار میدهد. ارتکاب جنایات آشکار و روزمره و در پیش گرفتن سیاست سرکوب وسیع کنونی، تلاش رژیم برای مقابله با مردم، قبل از " دیر شدن " آن است.
*** *** ***
takdehghan2@arcor.de www.j-shoraii.blogspot.com
اکبر تک دهقان- دوم دی 1385- بیست و چهارم دسامبر 2005
