تهاجم وحشیانه مأمورین رژیم اسلامی به مراکز تجمع کارگران شرکت واحد در روز شنبه هشتم بهمن، قبل از همه بدلیل فقدان یک حمایت عملی و سازمانیافته از اعتصاب، امکان پذیر گشت. کارگران به حمایت واقعی، و این یعنی شرکت گسترده ایرانیان تبعیدی در تظاهرات خیابانی در خارج از کشور، کمک مالی وسیع به اعتصابیون، و حضور فعال مدافعین آزادیهای دموکراتیک در کنار کارگران در تهران، نیاز داشتند. در حالیکه همه حمایت ها درعمل از انتشار اخبار، انجام مصاحبه با کارگران و صدور اطلاعیه ها فراتر نرفت. اما دلیل پایه ای عدم امکان شکل دادن به یک حمایت عملی، به فقدان احزاب سیاسی جدی و مؤثر، و همکاری دائمی چنین احزابی با یکدیگر که اعتماد بخش پیشرو جامعه را در داخل و خارج بهمراه آورند، مربوط است. واقعیت این است که اتحاد و سازمانیافتگی در میان کارگران شرکت واحد، بمراتب از اتحاد در میان گروههای سیاسی چپ بیشتر است. اما برای مقابله با تهاجم یک رژیم فاشیستی، مطمئناً کافی نیست.
در میان گروههای شبه فرقه ای و بعضاً فاقد شور مبارزاتی و ناتوان از هر فعالیتی در خارج، امکانی برای شکل گیری یک کانون متشکل سیاسی وجود ندارد؛ حد اقل هم اکنون به چشم نمی خورد. تنها آلترناتیو سیاسی نیرومند و متشکل، اما فوق العاده مخرب، در کمال بدبختی، هنوز قدرت امپریالیسم آمریکا است. دولت آمریکا با اطمینان از عدم شکل گیری قطب چپ کم عقل ایرانی، با خیال راحت همچنان به اقدامات تدارکاتی خود در جبهه جمهوری خواهان، مجاهدین، بقایای رژیم ساواک و جناحی از رژیم اسلامی، برای سلطه بر سرنوشت مردم، ادامه خواهد داد.
برای توده های مردم، بویژه فعالین منفرد وعلاقمندان به جنبش کارگری- دموکراتیک در ایران و خارج، که در چنبره شرایط تحمیل شده از سوی ارتجاع فرقه ای و ارتجاع امپریالیستی گرفتار شده اند، راهی جز توسل به ابتکارات مستقل فردی برای تقویت مبارزات کارگری باقی نمانده است. امید بستن به مسئولین عقب مانده و فاقد حداقلی از شعور سیاسی و احساس مسئولیت در فرقه های چپ، بنا کردن بر شن روان است.
وبلاگ جمهوری شورایی از این رو، پیشنهاد حمایت منظم مالی از مبارزات کارگری، بویژه هم اینک یاری به تلاش فداکارانه کارگران شرکت واحد را، ارائه میدهد؛ این فقط یکی از اشکال پشتیبانی از جنبش کارگری و نه همه روشهای ممکن را در بر میگیرد. یک چنین حمایتی باید بصورت منظم انجام گرفته، میتواند تا سرنگونی رژیم اسلامی، ادامه پیدا کند. همچنین چنین تلاشی، خود به تقویت روح نزدیکی میان ایرانیان، بویژه در خارج از کشور منجر شده، امکانات نزدیکیهای سیاسی را بهبود میبخشد.
برای اکثریت ایرانیان مقیم خارج، بویژه سابقاً و یا هم اکنون در طیف چپ، کنار گذاشتن 5% از حقوق/ دریافتی ماهیانه، یک اقدام غیر ممکن نیست. این برای یک در آمد 1000€ ماهیانه( بعنوان حد متوسط و یا حداقلی از در آمد ماهیانه)، مبلغ 50€ را شامل خواهد شد. همچنین پس از شروع این اقدام، بتدریج برای کمک کننده این امکان بوجود خواهد آمد، که به آن عادت کرده، در هزینه های روزمره دست به صرفه جویی زده، و موارد کمتر ضروری را از مصارف و خرید های خود حذف نماید. مسئول این وبلاگ خود ضمن عمل به روش پیشنهادی در بالا، همه حامیان و دوستداران دموکراسی و سوسیالیسم را، به در پیش گرفتن آن فرا میخواند. روشن است ارائه این کمک، نیازمند جنجال آفرینی های محفلی و کاسبکارانه نبوده، بلکه میتواند از طریق آسانترین امکان قابل دسترس که خود فرد صلاح بداند، عملی گردد.
damawand58@yahoo.com http://www.j-shoraii.blogspot.com/
اکبر تک دهقان، دهم بهمن 1384- سی ام ژانویه 2006
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
!زنده باد اول ماه مه 1385 در ایران
:اتحاد و بسیج نیرو
!علیه جنایات رژیم اسلامی
!علیه تبهکاریهای سرمایه داران
!علیه تجاوز امپریالیستی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
